گزارش كاراموند به نقل از مهر؛
اعتراض منتقدان به نمایشگاه تهمینه میلانی، این نقاشی ها اصیل نیست
كاراموند: نمایشگاه نقاشی های تهمینه میلانی در حالی روز ۱۶ شهریور در گالری ایوان شروع به كار كرد كه برپایی این نمایشگاه اعتراض و انتقاد خیلی از هنرمندان و جامعه تجسمی كشور را برانگیخت.
خبرگزاری مهر-گروه هنر-آزاده فضلی: نخستین نمایشگاه انفرادی نقاشی های تهمینه میلانی با عنوان «فیلم هایی كه نساختم» روز جمعه ۱۶ شهریورماه در گالری ایوان راه اندازی شد. ازدحام مردم برای سلفی گرفتن با این كارگردان سینما یكی از چشمگیرترین صحنه هایی بود كه در روز شلوغ گالری ایوان مشهود بود و جمعیت از ساعت ۱۶ و یك ساعت پیش از افتتاحیه رسمی در این گالری حاضر شده بودند و تا ساعت ها این گالری مملو از جمعیت بود.
در مقابل این حضور، چند هنرمند جوان مقابل در ورودی گالری ایوان ایستاده بودند و تعدادی از كارهای هنری استادان شاخص تجسمی (از جمله محسن وزیری مقدم و بهمن محصص) را در دست داشتند و از مردم سوال می كردند آیا هنرمندان خالق این آثار را می شناسند یا خیر و قصدشان از این حركت اعتراضی نمایش هنر واقعی به مردم بود و معتقد بودند كه مردم باید به تماشای هنر واقعی بروند.
این اعتراض ها كه از همان زمان افتتاح نمایشگاه رقم خورد متمركز بر این بود كه چرا افرادی كه در حوزه ای دارای شهرت و طرفدار هستند تنها به واسطه آن شهرت به خود اجازه ورود به عرصه هنری دیگری را داده و بدون داشتن پشتوانه هنری مثلا دست به خلق نقاشی می زنند. این حاشیه ها و اعتراض ها به همان روز ختم نشد بلكه این آغاز ماجرا بود و كارشناسان هنری از فردای آن روز ناظر به كیفیت نقاشی ها برگزاری چنین نمایشگاه و قیمت های تابلوها را به نقد كشیدند. هنوز این نقدها پاسخ داده نشده بود كه به یكباره مشخص نمی باشد تعدادی از این آثار كپی نقاشی های یك هنرمند خارجی است!
كپی برداری میلانی از آثار دو هنرمند؟
در این میان عده ای از فعالان هنرهای تجسمی معتقدند اگر گالری دارها از سوی هنرمندان حرفه ای به علت برگزاری چنین نمایشگاه هایی مواخذه شوند و هنرمندان شاخص دیگر سراغ این گالری ها برای برپایی نمایشگاه هایشان نروند، احیانا پس از این كمتر شاهد چنین نمایشگاه هایی خواهیم بود.
از نمونه واكنش ها در فضای مجازی
تعدادی از هنرمندان هم نقاشی های تهمینه میلانی را ضعیف و كپی شده از آثار «jenny meilihove» كه در حوزه طراحی كتاب كودك و كارت پستال فعال است و برخی آثار «آمادئو مودیلیانی» نقاش مشهور ایتالیایی برشمردند. آنها به قیمت گذاری بالای این نمایشگاه اشاره و ابراز كردند كه ۲۵ میلیون تومان قیمت مناسب چنین آثاری نیست.
به زحمت هنرمندان نقاش احترام بگذارید
سعید فلاح فر كارشناس و منتقد هنری خطاب به تهمینه میلانی، فیلمساز چندین سوال مطرح می كند و به خبرنگار مهر می گوید: خانم میلانی عزیز، من هم مثل همه شما اهالی سینما حق دارم دوربین فیلمبرداری گوشی ام را روشن كنم و فیلم بسازم. هیچكس هم حق ندارد جلوی كارم را بگیرد، اما آیا حق دارم با سلیقه مخاطب بازی كنم؟ آیا حق دارم زحمت سینماگران را برای ارتقای سواد عمومی نقش بر آب كنم؟ آیا اجازه دارم با رابطه و استفاده از نام و شهرت و پارتی، بهترین فصل اكران سینما را اشغال كنم؟ آیا اجازه دارم از ناآگاهی مخاطب برای دزدیدن مخاطب شما استفاده كنم؟ آیا اجازه دارم از اطمینان مردم به دانش و سلیقه خودم سوءاستفاده كنم؟ آیا اگر صندلی كارگردانی خالی بود، حق دارم رویش بنشینم؟ شاید این كار كاسبی خوبی هم باشد، اما آیا این شیوه كاسبكارانه در شأن هنر و همان فرهنگی كه شما دم از آن می زنید، است؟ این زكات محبوبیت و شهرت است؟ اگر به فكر آبروی حرفه ای خودتان نیستید، حداقل نگران حرفه نقاشی باشید و به زحمت هنرمندان این رشته احترام بگذارید.
استفاده از معافیت مالیاتی برای كاسبی
وی همینطور خطاب به مدیر گالری ایوان كه میزبان نمایشگاه نقاشی های تهمینه میلانی شده است، تاكید می كند: آیا این روند و انتخاب، سطح سواد شما از نقاشی است یا مسحور شهرت و پول شده اید؟ شما از معافیت های مالیاتی در فعالیت های فرهنگی، برای اینچنین نمایشگاه هایی استفاده می كنید؟ این توهین به مخاطبی نیست كه به اعتماد انتخاب و حرفه شما به گالری می آید؟ آیا این فروش فرهنگ عمومی در ازای سودجویی و رونق افتتاحیه نیست؟
رونق بازار تجسمی به قیمت تخریب سلیقه ها و اعتماد جامعه هنری
فلاح فر در مقام مقایسه به حضور فوتبالیست ها در حوزه های هنری اشاره و بیان می كند: امكان دارد یك فوتبالیست توانایی خوانندگی هم داشته باشد كه كسی مانع فعالیت او نخواهد شد اما نمی تواند به جهت شهرت فوتبالی و بدون توانایی تخصصی روی صندلی خواننده ها بنشیند، حتی اگر ۱۰۰ صندلی برای خواننده های دیگر خالی مانده باشد و جای كسی تنگ نشود همانطور كه هیچكس نباید با نابلدی و فقط به علت محبوبیت عمومی و برای هیجان تماشاچی، فوتبال ملی كشورش را خراب كند. به هر حال وقتی پدیده های اینچنین تكرار می شوند و سلامت حوزه هنرهای تجسمی را تهدید می كنند، نمی گردد با استدلال های خودخواهانه و سودجویی و فرافكنی و... از كنار آن به راحتی عبور كرد.
وی در انتها درباره قیمت نقاشی های تهمینه میلانی هم اظهار می كند: این قاعده بازار هنر است كه معمولاً كیفیت اثر كمترین نقش در قیمت گذاری را دارد، همانطور كه مثلاً نقاشی های هیتلر امكان دارد به دلایلی خارج از معیارهای هنری، قیمت های كلانی داشته باشند. به هر حال رونق بازار تجسمی به قیمت تخریب سلیقه ها و اعتماد جامعه هنری به هیچ وجه ارزش قابل دفاعی نیست. این معاملات در دراز مدت به ضرر بازار هنر خواهد بود و نه به نفع آن.
تهمینه میلانی راه ارتباط با تجسمی را به مردم نشان می دهد
البته برخی هم معتقدند در وضعیت كنونی كه هنرهای تجسمی از نبود مخاطب عمومی رنج می برد و هنرمندان و گالری دارها با ترفندهای مختلف نمی توانند مخاطبان عام را به گالری ها بكشانند چه برسد به اینكه یك تابلو یا اثر هنری خریداری كنند، حركت هایی نظیر به نمایش گذاشتن آثار تهمینه میلانی می تواند كورسوی امیدی باشد.
علی محمد زارع سرپرست موزه هنرهای معاصر تهران كه یكی از حاضران در افتتاحیه نمایشگاه نقاشی های تهمینه میلانی بود، در این باره به خبرنگار مهر می گوید: به نظر من هر كسی كه بتواند كمكی به هنر تجسمی كند، راه های ارتباطی با هنر تجسمی را به مردم بهتر یاد می دهد. تهمینه میلانی با اسم و رسمی كه در سینما دارد حالا وارد هنرهای تجسمی شده است و مردم او را بیشتر می شناسند. البته اطلاع ندارم او قصد تمركز بر این حوزه دارد یا خیر چون هنرهای تجسمی هم اكنون به ایده و خلاقیت رسیده است و مانند گذشته نیست. اگر تهمینه میلانی در حوزه تجسمی تمركز كند، اساساً موفق خواهد بود.
وی در انتها خاطرنشان می كند: همین كه تهمینه میلانی جمعیت زیادی از مردم عادی را به گالری كشانده است كه نقاشی می بینند، حركت مباركی است و آشناكردن مردم و حتی دوستداران سینما با هنرهای تجسمی به حساب می آید.
به هر ترتیب فعالیت هنرمندان و سینماگران در حوزه های تجسمی اخیرا اتفاق نیفتاده است و در سال های گذشته هم شاهد حضور سینماگرانی چون رضا كیانیان، هدیه تهرانی و نیكی كریمی بعنوان عكاس بودیم كه این حضورها هم چندان با موفقیت همراه نبود و منتقدان جدی ای در میان كارشناسان هنرهای تجسمی داشت. در این میان تنها فعالیت زنده یاد عباس كیارستمی در حوزه های تجسمی با انتقاد روبه رو نبوده آن هم به علت اینكه وی آنچه در حوزه هنرهای تجسمی بخصوص عكاسی عرضه می كرد با پشتوانه استعداد و تجربه بود و از لحاظ كیفی هم حاصل تلاش هایش از منظر هنری قابل دفاع بود.
به گزارش كاراموند به نقل از مهر، تهمینه میلانی در نخستین نمایشگاهش، ۲۶ تابلوی نقاشی خویش را كه طی چهار سال قبل خلق كرده است به نمایش گذاشت. وی در استیتمنت نمایشگاهش در مورد چگونگی نقاش شدنش نوشته است: «از زمانی كه به یاد دارم، شنیدن قصه، خواندن كتاب و كشیدن نقاشی حال مرا خوب می كرد. وقتی غمگین و دلشكسته بودم، وقتی حوصله آدم های اطرافم را نداشتم، حتی وقتی از شوق زندگی لبریز می شدم، نقاشی می كشیدم. در كنار خرید تمبر و كتاب، خرید وسایل نقاشی بخش عمده پول تو جیبی مرا از آن خود می كرد.
از آنجا كه چند بار در مسابقات نقاشی در دوره راهنمایی و دبیرستان اول شده بودم، تصمیم گرفتم در دانشگاه نقاشی بخوانم، اما نمی دانستم برای قبول شدن در كنكور نقاشی باید به كلاس طراحی بروم! برای همین به جای رشته نقاشی در رشته معماری قبول شدم كه بیش از طراحی، بر ریاضیات استوار بود. معماری خواندم و در ادامه سینماگر شدم اما مِهر نقاشی با من ماند تا نزدیك به چهل سال بعد كه دوباره شروع كردم.
داستان از جایی آغاز شد كه آغاز به نوشتن یك رمان با شخصیت محوری یك خانم نقاش كردم، اما هر چه می نوشتم، دختر داستان من نقاش نمی شد و معمار از كار در می آمد! فكر كردم اگر نقاشی بكشم دختر قصه را بهتر درك می كنم. برای همین وسایل نقاشی خریدم و با جستجو در اینترنت و یادگیری تكنیك اكریلیك آغاز به نقاشی كردم.
چند ماه بعد رمان را كنار گذاشتم و همانند دوران كودكی و نوجوانی آغاز به نقاشی كردم. اتفاقی افتاده بود! شوقی از درون مرا تشویق به ادامه راه می كرد تا جایی كه حتی روی دیوار خانه دوستان، خانه خودمان و اشیای مختلف كه ظاهرا كارآیی خویش را از دست داده بودند هم نقشی می كشیدم. نقش هایی از زیبایی پیرامون، زخم های روحم، مهربانی خانواده كوچكم و البته قصه زنان جامعه كه رنج روح و جسم شان را بر من می گشودند.
هر تابلوی این نمایشگاه داستانی دارد و چون من سینماگری قصه گو هستم، همانند فیلم، برای نمایش هر قصه، متناسب با محتوا و مبحث آن، روش و تكنیك متفاوتی برگزیدم. با این حساب، نقاشی های من بر مبنای آموزه ها، تكنیك و روش مشخصی ندارند و راه خویش را می روند، اما از روحی واحد سرچشمه گرفته شده اند. روح من و چون كه نه!»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب