پوران درخشنده:
خلاقیت حلقه مفقوده سینمای كودك است
به گزارش كاراموند كارگردان سینمای كودك اظهار داشت: حلقه مفقوده ما در سینمای كودك، خلاقیت در بیشتر فیلم هاست و برگزاری المپیادهای فیلمسازی به كودكان در جهت كشف خلاقیتهای شناخته نشده كمك كننده است.
خبرگزاری مهر - گروه استانها: مادر دلسوز سینمای ایران، پوران درخشنده كه اغلب فیلم هایش با چاشنی كودكان و نوجوانان آمیخته است، سالیان سال است كه دغدغه كودكان را دارد و الان بعنوان یكی از مدرسان كارگاه های سومین المپیاد نوجوانان به اصفهان آمده تا قطره ای از دریای تجربه هایش را در اختیار كودكانی بگذارد كه دوست دارند روزگاری به سینما راه پیدا كنند. زنی كه با فروتنی می خواهد تمام دغدغه هایش را با تمام محدودیت ها به روی پرده ببرد تا در پس تابوها سكوتی نباشد و آسیبها كمتر به دنیای كودكان و نوجوانان سرك بكشند. به مناسبت برگزاری سومین المپیاد فیلمسازی در اصفهان، گفت و گویی داشتیم با كسی كه اعتقاد دارد باید با كاری كه دارد هم عاشقی كند و حواسش به مخاطب هم باشد.خانم درخشنده، وجود این نوع المپیادهای فیلمسازی تا چه حد می تواند به استعدادیابی كودكانی كه دوست دارند وارد سینما شوند كمك نماید ؟فرصتی كه بوجود آمده است در نوع خودش خوب است، بچه ها می توانند با استادانی كه در شهرشان هستند، آشنا شده وایده هایی كه در ذهن دارند را با آنها در بین بگذارند؛ با این تفاسیر ما می توانیم ایده های خوب را به طرحی قابل دفاع برسانیم و این اتفاق خوبی است. حلقه مفقوده ما در سینمای كودك، نبود خلاقیت در بیشتر فیلم ها است، با وجود چنین المپیادهایی بچه ها به شناختی از توانمندی های خودشان و خلاقیتی هایی كه شناخته نشده دست می یابند. به نظر من بچه ها باید رویاپردازی كنند و پروانه های خیالشان را پرواز دهند، متاسفانه سینمای كودك همواره مظلوم بوده و چندان به آن اهمیت داده نشده است.با توجه به این المپیاد چقدر می توان به شكوفایی ایده ها كمك كرد؟كسانی كه در این المپیاد شركت كرده اند، پس از اینكه در گروه های مختلف دسته بندی شدند، با كمك اساتید، اصلاحات ساختاری و كیفی بر ایده آنها اعمال شده و از ایده و اجرا آنها استفاده می شود. اضافه شدن بخش ایده به سومین المپیاد فیلمسازی نوجوانان كشور، فرصت طرح فیلمنامه برای نوجوانان را به وجود می آورد و آنها را به مسیر درستی هدایت می كند، البته نباید حمایتهای ما در حد این چند روز باشد و باید ادامه داشته باشد.به نظر شما چرا فیلمسازان به سمت ساخت فیلم در سینمای كودك نمی روند؟سینمای كودك همیشه مظلوم بوده و این مورد شامل اكران هم شده است، فیلم كودك ستاره ندارد و بازیگران اصلی آن خود بچه ها هستند كه بقیه باید به خاطر آنها بیایند، دوم اینكه سینما هم در اختیار این نوع فیلم ها قرار نمی گیرد. در سینمای كودك و نوجوان محدودیت های بسیاری وجود دارد، شما چطور می توانید آنچه كه تابو است را به شكل واضح و شفاف به روی پرده بیاورید؟درست است، این تابوها وجود دارد اما مهم این است كه چطور این مسائل به تصویر درآورده شود تا جلوی آن گرفته نشود و كمتر چاقوی سانسور بر گلوی آن بنشیند. به هر حال اگر دغدغه من این است كه این مسائل را بگویم باید راهی برای گفتنش پیدا كنم با عنایت به اینكه امكان دارد با محدودیت هایی روبرو باشم و با ممیزی هایی مواجه شوم، ولی به هر حال آنهایی كه دغدغه دارند بالاخره تلاششان را می كنند و به نتیجه می رسند. ما باید چند مورد را در نظر بگیریم اینكه یك بخش خود مردم هستند كه گاهی مقرر است چیزی را ببینند كه حتی برای خودشان هم واگو نكرده اند، پس این مسئله مسئولیت كارگردان را چند برابر می كند، اینكه آستانه تحمل تماشاگر را ببیند و با زبان زیبایی مساله را مطرح كند، به هر حال هر تصویری را نمی گردد منعكس كرد اما می شود با ابزارهایی كه در سینما وجود دارد حرف زد، بعنوان مثال با فولو كردن صحنه ای كه نمی توان آنرا شفاف نشان داد یا با ری اكشن هایی كه خیلی قویتر از تصویر می تواند منظور را برساند. در این زمینه من خودم به شخصه بارها و بارها آنچه كه می خواهم در فیلم هایم نشان داده شود را می نویسم تا بتوانم به چیزی برسم كه اثرگذار باشد و تصویر مگویی را بگویم كه بعد از آنكه مخاطب آنرا می بیند به من بگوید شما محرم ما شدید. فیلمسازی از نظر من خیلی مقدس است و احترام به مخاطب باید در درجه اول قرار گیرد، به این خاطر كه ما با تنها یك طیف مخاطب روبرو نیستیم.در فیلم «هیس، دخترها فریاد نمی زنند» چگونه این مورد را مدیریت كردید؟در فیلم «هیس، دخترها فریاد نمی زنند» من با مخاطبان بسیاری روبرو بودم، كسانی كه می گفتند اصلا نباید این مورد مطرح شود، كسانی كه حتی دخترانشان را با خودشان برای دیدن فیلم نیاوردند به این خاطر كه هنوز در مورد این مسائل با او حرف نزده بودند و كسانی كه بازتر فكر می كردند. خوشحالم كه در این فیلم بسیاری از صحنه ها را كم كردم چون نمی خواستم از هیچ سمتی عكس العمل ها شدید باشد و نام تمام این ظرایف را می توانم عاشقی بگذارم. اینها باید ها و نبایدهایی است كه هر فیلم ساز باید انتخاب نماید و به ما به ازای هر تصویری كه در ذهن دارد یك المان داشته باشد، بعنوان مثال برای نشان دادن صحنه تعرض به دختر من تنها ۲۴ فریم كه یك ثانیه شد را گرفتم، شادی كه تبدیل به یك غم بزرگ می شود، بدون اینكه صورت مسئله را پاك كنم به شكل دیگری این مورد سیاه و تاریك را تصویر كردم، معصومیتی را نشان دادم كه به تاراج می رود و ما به ازای آنرا نشان دادم. با عنایت به اینكه در اصفهان حضور پیدا كرده اید، آیا اصفهان با وجود پتانسیل های بالقوه ای كه دارد می تواند میزبان خوبی برای جشنواره كودك باشد و به آنچه كه هدف شما است برسیم؟با حضورم در این چند روز در حوزه هنری اصفهان دریافتم كه اصفهان تلاش خویش را می كند كه میزبان خوبی برای جشنواره باشد و به علت اینكه نگاه تمام كودكان ایران به جشنواره فیلم كودك و نوجوان است، اصفهان باید این فرصت را بزرگ تر كند و گسترش دهد، ما استعدادهای غنی و خوبی در این شهر داریم و باید این پتانسیل های بالقوه را بالفعل نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب