چرخش منتقدان نسبت به فیلمی که ابتدا ردش کردند
کاراموند: اینجا ساخته رابرت زمکیس بعد از نقدهای تند اولیه، کم کم دارد نظر منتقدان را جلب می کند.
به گزارش کاراموند به نقل از ورلد آف ریل، دیو کِر یکی از محترم ترین منتقدان سینمایی در نیم قرن اخیر سکوت خودرا درباره ی «اینجا» ساخته رابرت زمکیس شکسته و گفته از تحسین کنندگان این فیلم است.
این منتقد گفته است: من طرفدار پروپاقرص رابرت زمکیس هستم و آخرین فیلم او یعنی «اینجا»، واقعا یک شاهکار است. به عنوان یک فیلم تجربی، به نظرم این فیلم بسیار موفق بوده است.
نظر کِر فقط نظر یک منتقد نیست؛ او که منتقد سابق شیکاگو ریدر و سرپرست فعلی بخش فیلم موزه هنرهای مدرن است، همیشه شخصیتی اثرگذار بوده و با نوشته هایش به ایجاد سینما کمک کرده و چهره هایی چون مارتین اسکورسیزی تا پیتر بوگدانوویچ فقید برای وی اعتبار خاصی قائل بوده اند. بدین سبب وقتی کِر صحبت می کند، یعنی این تنها او نیست؛ گو اینکه در چند ماه اخیر شماری از روشنفکران سینما هم آغاز به دفاع از فیلم زمکیس کرده اند.
«اینجا» اقتباس جسورانه و ساختارشکن زمکیس از رمان گرافیکی ریچارد مک گوایر، نوامبر گذشته اکران و با نقد بی رحمانه منتقدان جریان اصلی سینما روبه رو شد. این فیلم در متاکریتیک امتیاز ۳۹ و در راتن تومیتوز امتیاز ۳۵٪ را کسب نمود. فروش گیشه فیلم نیز به همان اندازه بی رحمانه بود: ۱۲ میلیون دلار در مقابل بودجه ۶۰ میلیون دلاری، با وجود نمایش در ۳۰۰۰ سینما در زمان اکران.
حالا بنظر می رسد موج انتقادهای منفی فروکش کرده و نظرها درحال چرخش مثبت به سوی «اینجا» باشد. این فیلم که ابتدا از آن به عنوان یک تجربه اشتباه یاد شد، حالا، بسیار آهسته و تنها در محافل خاص، به عنوان یکی از جسورانه ترین و درک نشده ترین آثار سال پیش دارد شهرت پیدا می کند.
«اینجا» که هزاره ها را از دوران پارینه سنگی تا آینده ای دور در برمی گیرد و در تمام مدت نمایش از دیدگاه یک زاویه دوربین واحد و بی حرکت یک لوکیشن را فیلمبرداری کرده، یک مکان ثابت را دنبال می کند که نسل ها از آن عبور می کنند. در این فیلم تام هنکس و رابین رایت بصورت دیجیتالی جوان سازی می شوند و بعد تا ۸۰ سالگی خود می روند تا زمان سیال، سورئال و عمیقاً مالیخولیایی فیلم را تصویر کنند.
کایه دو سینما، مرجع فیلم فرانسه، از «اینجا» به عنوان «تجربه ای بطورکامل فرمالیستی» یاد کرده که «جرأت می کند سینما را به یک فریم محدود کند و در عین حال آنرا به خود زمان باز کند». این فیلم حتی با آثار اواخر دوران ترنس مالیک، آپیچاتپونگ ویراستاکول و حتی آلن رنه مقایسه می شود.
در میان انبوه صداهای درحال افزایش که به تجدیدنظر درباره ی «اینجا» پرداخته اند، بیلگه ابیری از مجله نیویورک، که همیشه از فیلم های جاه طلبانه و دوقطبی حمایت می کند، از «اینجا» به عنوان «امروز یک فاجعه، فردا یک کلاسیک» یاد کرده و آنرا با «سال گذشته در مارین باد» آلن رنه مقایسه کرده است.
«د فیلم استیج» از این فیلم به عنوان پرهزینه ترین فیلم تجربی تولید شده تا حالا یاد کرده و مجله «رینگر» آنرا در میان ۱۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۴ قرار داد. منتقدان مجله «اسلنت» نیز آنرا یکی از بهترین های سال ۲۰۲۴ نامیدند و آنرا یک «فیلم تجربی واقعی» خواندند که ازطریق یک استودیوی بزرگ تامین مالی و توزیع شده است.
فیلمساز ورا درو ارتباط عاطفی خودرا با فیلم چنین بیان کرد: در تمام طول فیلم گریه کردم. از دایناسورها گرفته تا بن فرانکلین. مقرر است فیلم ها خیلی سرراست باشند، شما هیپسترهای لعنتی. ۳۰ سال پیش، این فیلم می توانست یک میلیارد دلار بفروشد و جایزه بهترین فیلم را ببرد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان کاراموند در مورد این مطلب