تئاتر فجر ۳۶ در آینه مهر
نقد نماییم نه توهین، استفاده از نقاط ضعف برای زیر سوال بردن افراد
كاراموند: سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر در حالی شروع شد كه نقدهایی به آن وارد بود ولی این نقدها چندان مورد توجه مدیران قرار نگرفت ولی همچنان از منتقدان انتظار می رود در مسیر نقد سازنده حركت كنند.
به گزارش كاراموند به نقل از مهر، جشنواره تئاتر فجر طی ۳۵ دوره برگزاری خود در هر دوره با نقاط ضعف و قوت متعددی همراه بوده است و نمی توان گفت یك یا چند دوره آن بدون نقص و ایراد بوده است و سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر هم از این امر مستثنی نیست و به صورت حتم دارای نقاط ضعف و در عین حال مثبت است. رسانه ها طی ادوار مختلف جشنواره همواره با نگاهی دغدغه مند به بررسی بزرگترین رویداد تئاتری ایران پرداخته و در اغلب موارد به نقاط مثبت و منفی جشنواره تئاتر فجر اشاره كرده اند و طی بیش از ۳ دهه گذشته جشنواره تئاتر فجر به علت اهمیتی كه به لحاظ جایگاه و تأثیرگذاری در تئاتر ایران داشته مورد بی توجهی یا حتی كم توجهی از جانب دغدغه مندان حوزه تئاتر قرار نگرفته است ولی كم توجهی مدیران و مسئولان تئاتری و همینطور برگزاركنندگان ادوار مختلف جشنواره تئاتر فجر به نقدهای مطرح شده از جانب اصحاب رسانه و اهالی دغدغه مند تئاتر سبب شده تا این تصور وجود داشته باشد كه تصمیم گیرندگان تنها نگاه خویش را مقبول و مرجع همه اقدامات می دانند. از آنجایی كه با آغاز و اتمام هر دوره از جشنواره، برگزاركنندگان آن اعلام می كنند كه برخی شرایط مانع عملكرد مثبت آنها شده و اگر این چنین نبود تمامی برنامه ها و ایده های مدنظر خویش را اجرایی می كردند و جشنواره با كیفیت و شرایط بهتری برگزار می شد، پرونده نقاط ضعف در برنامه ریزی و اقدامات لازم بسته می گردد و بی توجهی به انتقادها همچنان باقی می ماند، اما در این بین نباید یك واقعیت را نادیده گرفت كه وجود نقاط ضعف و بی توجهی به نقدهای وارد شده نباید منجر به توهین و زیر سؤال بردن شخصیت افرادی شود كه در ادوار مختلف، برگزاركننده جشنواره تئاتر فجر بوده و هستند و به اصطلاح باید گفت اگر نقدی هم به عملكردها وجود دارد نباید به توهین و غرض ورزی های شخصی آلوده شود. این روزها و با آغاز سی و ششمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر، فضای نقد عملكرد دبیر و ستاد برگزاری جشنواره گرم است و این فضای نقد چند روز پیش از برگزاری جشنواره شكل گرفت. تصمیم گیری و عملكرد برگزاركنندگان سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر در بعضی موارد همچون بخش اقلام تبلیغاتی جشنواره و همینطور نحوه چیدمان بخش های رقابتی و تغییراتی كه در فراخوان این دوره از جشنواره به وجود آمد، انتقادات متعددی را به همراه داشت. این انتقادات از جانب رسانه های مختلف و همینطور كارشناسان و فعالان تئاتری عنوان شد اما این روزها شاهد شكل گیری فضایی هستیم كه دیگر نمی توان از آن بعنوان فضای منتقدانه نام برد. طی روزهای اخیر به دفعات شاهد انتشار مطالبی در فضای مجازی و حتی رسانه ای هستیم كه نگارنده های این مطالب و یا بیان كنندگان آنها، كار را به توهین به اشخاص و زیر سؤال بردن شخصیت برگزاركنندگان جشنواره كشانده اند. به صورت حتم هیچ فرد منتقدی آن هم منتقدی كه خویش را از اهالی فرهنگ و هنر می داند و واژه فرهیخته را، حتی در ذهن خود و نه در واقعیت پیرامونش، یدك می كشد نباید مرز بین انتقاد با توهین را نادیده بگیرد. توهین به شخصیت افراد و در مقابل جانبداری از عملكرد ضعیف یا نامناسب دست اندركاران برگزاری جشنواره، كار ساده ای است ولی نه تنها تأثیری بر روند برگزاری جشنواره تئاتر فجر نخواهد گذاشت بلكه فضا و اتمسفر آن را هم آلوده می كند. گویا شرایط فعلی تئاتر كه افراد و هنرمندان متعددی به آن معترض هستند كه البته خیلی از این اعتراض ها به جا و به حق است، سبب شده عده ای در انتظار فرصتی برای به دست آوردن بهانه باشند تا شخصیت افراد دیگر را زیر سؤال ببرند. نقد بر عملكرد هر مدیر و تصمیم گیرنده و حتی هنرمند تئاتر، حق هر فرد دغدغه مندی است كه هدف و نگاهش بهبود شرایط تئاتر و روند تولید و اجرای رویدادهای تئاتری و آثار نمایشی است اما توهین نه تنها راهگشا نیست بلكه مخاطب خویش را هم وادار به بی توجهی می كند. آسیبی كه این بی توجهی از جانب مخاطبان این توهین ها كه دست اندركاران جشنواره تئاتر فجر و مدیران و مسئولان تئاتری هستند به همراه دارد این است كه دیگر نقدهای اصولی و اساسی نادیده گرفته می گردد و شاهد تكرار روند نامطلوب گذشته، در امروز و آینده خواهیم بود. بهتر است نقاط ضعف و قوت رویداد مهمی همچون جشنواره تئاتر فجر به دور از توهین به اشخاص، رصد شده و به آنها اشاره شود و برگزاركنندگان و تصمیم گیرندگان این رویداد هم به این نقدها توجه نمایند و تنها به توانایی ذهنی خود متكی نباشند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب