رهبر قنبری در یك كارگاه مطرح كرد؛
سینما به خودی خود وجود دارد؟
کاراموند: کارگاه زیبایی شناسی تصویر سینمایی با حضور رهبر قنبری نویسنده و کارگردان در موزه سینما اجرا شد.
به گزارش کاراموند به نقل از روابط عمومی موزه سینما، کارگاه «زیبایی شناسی تصویر سینمایی» با حضور رهبر قنبری نویسنده و کارگردان عصر روز یکشنبه شانزدهم مهر در موزه سینما اجرا شد.
رهبر قنبری در آغاز این کارگاه با مروری بر نظریه های سینمایی، اظهار داشت: از همان ابتدا سینمای فرم گرا به وجود آمد که نمونه آن آثار افرادی مانند آیزن اشتاین و فیلم هایی مانند «ایوان مخوف» بود که در مقابل آن فیلم هایی مانند «باغبان آبپاشی شده» ساخته شد. در حقیقت به صورتی سینمای داستان سرا در کنار سینمای مستند محو بود که اصطلاحاً به آن سینمای فرمال می گویند و در مقابل آن سینمای واقع گرا شکل گرفت.
وی با اعلان اینکه سینمای فرمال در دوره ای رواج پیدا کرد و تاثیر خودرا گذاشت، اضافه کرد: بدنبال این سینما نوعی سینمای اکسپریونیسم نیز پدید آمد که فیلم هایی مانند «مطب دکتر کالیگاری» و «فرانکشتاین» از دل همین فرمالیسم بوجود آمد. این مباحث مبانی عقلی و نظری دارد که حتما باید مطالعه کنید.
قنبری مطرح کرد: از نظر آیزن اشتاین تدوین گر و فیلم ساز هوشمند آنست که از کوتاهترین زمان برای نمایش تصاویر بیشتر استفاده نماید. آن چه مسلم است نظریه هگل قدمت تاریخی و فلسفی دارد و نظریه مقابل آن نظریه واقع گراست که معتقد می باشد باید واقعیت محض را پیش روی مخاطب بگذاریم تا خود مخاطب انتخاب نماید چه ببیند.
کارگردان «در یک بازار ایرانی» با اعلان اینکه نظریه واقع گرا در حالت پیشرفته به نئورئالیسم ایتالیایی با فیلم هایی مانند «دزد دوچرخه» می رسد، اظهار داشت: در این نوع سینما پلان های عریض و طویل می بینید و فیلم های «شهر بی دفاع» و «همشهری کین» نیز از این نوع سینما هستند که در آنها همه پلان ها باز است. بر خلاف سینمای آیزن اشتاین که در تقابل با سینمای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی با سینمای روس است. نظریه آیزن اشتاین در حقیقت نظریه دیکتاتورمابانه است.
قنبری افزود: نظریه واقع گرا معتقد می باشد، سینما به خودی خود وجود ندارد برای اینکه سینما از شی ای تهی است و آن چه می بینیم تصویر ذهنی ما است. سینما به عنوان ابزار اهمیتی ندارد و مهم این است تصویر ذهنی ما درست و واقعی و آنگونه که وجود دارد منتقل شود و واقعیت درونی ما را بیرون نشان دهد. بر این اساس می توانید تصور کنید وظیفه سینما چیست و چقدر سنگین است.
وی با اعلان اینکه نظریه واقع گرایانه شکل های مختلفی به خود می گیرد، افزود: نظریه واقع گرایانه در ایتالیا به نئورئالیسم ایتالیایی و نئورئالیسم پوئتیکال می رسد که در ایران از آن به عنوان رئالیسم شاعرانه تعبیر می شود و سینمای زنده یاد عباس کیارستمی از همین دست است. در فیلم «خانه دوست کجاست» نوعی شاعرانگی وجود دارد که همزمان با آن به واقعیت زیست آن کودک در روستا به مسائل تاریخی و باستانی نیز می پردازد.
قنبری درباره ی کات زدن دوربین نیز بیان کرد: فکر می کنید چرا در فیلم رئالیستی برش می زنیم؟ به سبب این که دوربین مانند چشم آدم نیست که هر زمان خواستیم اطراف را ببینیم؛ نمای دوربین محدودیت دارد بنا بر این برش می زنیم و با تغییر زاویه اندازه نما را نیز عوض می نماییم تا تحرک آن زیاد شود.
وی همین طور اظهار داشت: باید توجه داشته باشید که ریتم بیش از حد کند، حوصله مخاطب امروز را سر می برد. ریتم فیلم های من کند است اما برای کند بودن آن دلیل دارم. من معتقدم هر تصویر قبل از آنکه تصویر شود ارکانی را باید بگذراند، ابتدا باید پاکیزگی در کلام داشته باشیم، راویان صحنه را انتخاب نماییم و راوی صادقی باشیم.
در این کارگاه فیلم کوتاه «در یک بازار ایرانی» ساخته رهبر قنبری نمایش داده شد.
در بخش پایانی این کارگاه «رهبر قنبری» به مدت ۲ ساعت مباحث مطرح شده را بصورت عملی در محوطه باز موزه سینما با حاضران تمرین و مرور کرد.
منبع: كاراموند
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب