شاهکارهایی که فقط در آمستردام پیدا می کنید
کاراموند: نمایشگاه بزرگ «ورمیر» که در موزه ملی آمستردام برگزار شده است، این روزها توجه خیلی از علاقه مندان به هنر را به پایتخت هلند جلب کرده است. در ادامه نگاهی داریم به تعدادی از قابل توجه ترین شاهکارهای هنری که در آمستردام نگهداری می شوند.
به گزارش کاراموند به نقل از ایسنا و به نقل از آرت نیوزپیپر، هلند در بخش زیادی از قرن هفدهم و چند دهه از قرن نوزدهم و بیستم، خانه تعدادی از بزرگ ترین هنرمندان تاریخ بوده و امروزه بخش زیادی از آثار هنری این هنرمندان را در موزه های آمستردام به معرض نمایش گذاشته است.
«موزه ملی آمستردام» (Rijksmuseum)، بزرگترین مجموعه ملی هلند شمرده می شود و محل نگهداری آثار هنری مهم هنرمندان هلندی قرن هفدهم است. «موزه اشتدلیک آمستردام»، یکی از اولین مجموعه های هنر و طراحی مدرن را نگهداری می کند. «موزه ون گوگ» نیز دیگر موزه قابل توجه آمستردام بشمار می رود که بزرگ ترین مجموعه آثار هنری این هنرمند را دربرگرفته است. در ادامه تعدادی از مهم ترین آثار هنری را که در این موزه ها نگهداری می شوند مشاهده می کنید:
«مرد انگلیسی در مسکو»(۱۹۱۴) اثر «کازیمیر ماله ویچ»/ «موزه اشتدلیک آمستردام»
کلاژهای هندسی «ماله ویچ» و کلمه های سیریلیک گواهی بر ظهور سبک «سوررئالیسم» است. این اثر هنری جذاب، گیج کننده و هیجان انگیز از این هنرمند آوانگارد اروپایی، با سایر آثار «ماله ویچ» تفاوت هایی دارد، با اینحال یکی از آثار مهم در مجموعه موزه اشتدلیک بشمار می رود.
«گشت شبانه» (۱۶۴۲) اثر «رامبرانت» / موزه ملی آمستردام
بدون شک، «گشت شبانه» اثر «رامبرامنت»، نقاش عصر طلایی هلندی(۱۶۰۶ـ۱۶۶۹)، قلب موزه ملی آمستردام است. «گشت شبانه» نه فقط بزرگترین و مهم ترین اثر موزه است، بلکه کل مجموعه به مفهوم واقعی کلمه در اطراف این نقاشی تولید شده است و گالری «گشت شبانه» در مرکز ورودی موزه به نام «گالری افتخار» قرار دارد. این نقاشی عظیم و واقعی به سبب بازی دراماتیک نور و سایه اش و همین طور بدین سبب شهرت دارد که تصویری بدیع از یک گروه درحال حرکت را بجای یک حالت نظامی ثابت به نمایش می گذارد.
«سوارکاری صبحگاهی در ساحل» (۱۸۷۶) اثر «آنتون ماوه» / موزه ملی آمستردام
در نیمه دوم قرن نوزدهم، گروهی از هنرمندان هلندی که مقر اصلی آنها در لاهه بود، با تصاویری از مناظر و مناظر دریایی خاکستری هلند، توجه جهان را به هنر هلند جلب کردند. «آنتون ماوه»(۱۸۳۸-۱۸۸۸) - که به ون گوگ آموزش داد و بعداً الهام بخش موندریان شد - احیانا یکی از مهم ترین چهره های این گروه بود و شاهکار او حالا نشان دهنده ترکیبی از رئالیسم و امپرسیونیسم است.
«ترکیب بندی شماره چهار با قرمز، آبی و زرد»(۱۹۲۹) اثر «پیت موندریان» / موزه اشتدلیک آمستردام
این نقاشی مربعی، نقطه اوج مسیر «موندریان» در تبدیل شدن از یک دانشجوی هنر مشتاق مناظر، به غول بی ادعای مدرنیست است. این اثر که با خطوط سیاه افقی و عمودی تعریف شده است، حد فاصل بین قطعه های رنگی اوایل ۱۹۲۰ و شبکه های پیچیده دهه ۱۹۳۰ و بعد از آنست.
«خدمتکار شیردوش»(حوالی ۱۶۶۰) اثر «یوهانس ورمیر» / موزه ملی آمستردام
با آنکه یوهانس ورمیر (۱۶۳۲-۱۶۷۵) یکی از بزرگ ترین نقاشان «عصر طلایی هلند» بود، اما در دوران حیاتش چندان مورد توجه نگرفت. حدودا ۲۰۰ سال گذشت تا این که او به سبب توجه دقیقش به نور، رنگ و فرم تحسین شد. «خدمتکار شیردوش» یکی از چندین نقاشی این هنرمند با موضوع زندگی روزمره در فضای داخلی است و به نمادی از هلند تبدیل گشته است.
«گندم زار و کلاغ ها»(۱۸۹۰) اثر «ونسان ون گوگ» / موزه ون گوگ
«ون گوگ» این اثر هنری باشکوه را در آخرین ماه زندگی اش خلق کرد. وی در دوران اقامت در «اور سور اواز» مجموعه ای از مزارع گندم اطراف روستای کوچک را نقاشی کرد که این تابلو نقاشی نیز یکی از آنها است.
.
منبع: كاراموند
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب