مریم سعادت:
یوسف حاتمی کیا از پدرش خرج نمی کند
کاراموند: به گزارش کاراموند، مریم سعادت این روزها دو فیلم روی پرده سینماها دارد؛ یک فیلم خانوادگی به نام «شب طلایی» و یکی هم کمدی «کوزوو». از بین این دو فیلم فقط از یکی راضی است و دیگری را هر چند شاید پیش داوری کند ولی حس خوبی نسبت به آن ندارد.
این بازیگر باسابقه تئاتر، سینما و تلویزیون که تجربه همکاری با کارگردان های سرشناسی را داشته سال قبل در فیلمی بازی کرد که هم فیلمسازش نخستین تجربه خویش را پشت سر می گذاشت و هم خودش نقشی بسیار مسن تر از خودش را ایفا می کرد اما هر قدر نتیجه کار در این فیلم یعنی «شب طلایی» به کارگردانی یوسف حاتمی کیا برایش لذت بخش از آب درآمده، تصوراتش از «کوزوو» نقش بر آب شده است.
او در گفت وگویی با ایسنا در اینباره می گوید: شاید نظرم نسبت به «کوزوو» پیش قضاوت باشد چون آنرا هنوز روی پرده ندیده ام ولی حس خوبی نسبت به آن ندارم. بار اولی که متن را خواندم به نظرم آمد این فیلم می تواند جایگاه خاصی در بین کارهای کمدی داشته باشد، البته نه به این معنا که یک کار فوق العاده باشد ولی تصور می کردم می تواند سَری در بین فیلمهای کمدی دربیاورد که برپایه آنچه سر صحنه دیدم بعید میدانم جایگاه خویش را پیدا کند.
سعادت با سابقه ی سال ها کار در عرصه بازیگری در رابطه با این که چرا نارضایتی خویش را سر کار ابراز نکرده به سکانس های کوتاه خود اشاره می کند و می گوید: من دو سکانس بیشتر نداشتم و کلا فیلم با حضور چند هنرپیشه قدیمی پیش رفت که همه با سکانس های کم و بازی در حد چند روز کوتاه آمده بودند با این وجود فکر می کنم این فیلم می توانست جای ویژه ای پیدا کند و اثری شیرین در مقایسه با دیگر کمدی ها باشد. تاکید می کنم که این ها پیش قضاوت من است.
او که بازی در این فیلم را به خاطر متنی که خوانده بود پذیرفته است، برای رد کردن پیشنهادهای کاری هم ترفند خاص خودش را دارد. «من آدم بسیار حسّی هستم. شاید این خصلتم بخاطر کار کودک باشد که در زندگی بسیار انجام دادم. بچه ها را خیلی خوب می شناسم، حس آنها هیچگاه دروغ نمی گوید؛ یا از چیزی خوششان می آید یا بدشان می آید. من هم از بچه ها این را بهره گرفته ام و اگر از همان ابتدا حسم خوب باشد کار می کنم اما اگر خوشم نیاید شرایط پذیرفتن آن پروژه را خیلی سخت می کنم مثلا یک رقم نجومی پیشنهاد می دهم که شرایط جور نشود. این راهی است که برای نرفتن به بعضی پروژه ها پیدا کرده ام.»
با این وجود مریم سعادت در رابطه با فیلم دیگرش که درحال اکران است، حس و حال بهتری دارد و حضور یوسف حاتمی کیا را بعنوان کارگردان در این حس بی تأثیر نمی داند. وی در «شب طلایی» نقش مادربزرگ یک خانواده نسبتا شلوغ را بازی کرده که با خودش اختلاف سنی زیادی دارد. «از یوسف حاتمی کیا آنقدر راضی ام که خدا می داند. البته این حس ربطی به حاتمی کیا بزرگ ندارد. در نخستین برخوردی که با یوسف داشتم نمی دانست که آیا این نقش با چهره من همخوان است یا نه، گریم شدم که ببینیم جواب می دهد و وقتی تست گریم با طراحی آقای امید گلزاده که کارش دست مریزاد دارد، با دلنشینی زیاد به اتمام رسید یوسف پذیرفت و کار آغاز شد. او باآنکه کم سن و سال است اما انسان بسیار بزرگی است و بلد است با آدم ها چطور ارتباط برقرار کند، بلد است با هنرپیشه های ریز و درشت چطور کار کند و جالب است که اصلا از پدرش خرج نمی نماید. او شریف است و این خصوصیت در فیلم هم جاری شد و به نظرم بزرگترین خصوصیت فیلم «شب طلایی» همین شریف بودن و سادگی آن است.»
داستان فیلم «شب طلایی» در یک خانه قدیمی روایت می شود و سعادت اعتقاد دارد با وجود همین بسته بودن لوکیشن اما فیلم کشش لازم برای دنبال کردن قصه را دارد و در این مورد همراهی گروه را خیلی موثر می داند. «من تقریبا بیشتر از ۴۰ سال است که در این حوزه کار می کنم ولی گروهی به این شریفی و نجیبی و انسانی ندیده بودم. ما بخاطر جنس روایت فیلم مجبور بودیم هر روز تا شب یا هر شب تا بامداد کنار هم باشیم و اینطور نبود که بعضی ها چند روز آف باشند. تقریبا همگی تا آخر راه همراه بودیم. این ها همه در شرایط پاندمی بود که کار کردن سختی های خویش را داشت ولی من چون کار اولم نبود و در این دوران حدود هشت پروژه کار کردم، تلاش می کردم مراقبت بکنم تا سلامت باشم. یک اثر خوب کرونا همین بود که ما یاد گرفتیم سلامت تر زندگی نماییم »
حرف که به دوران پاندمی می رسد، سعادت از وضعیت غم انگیز سینما و تئاتر و اثرات سهمگین کرونا بر آنها گله می کند. «من بیشتر از همه دلم برای تئاتر این مملکت می سوزد یعنی بیشتر از همه کارهای نمایشی دیگر دلم برای تئاتر می سوزد چون در دوران کرونا به اتمام رسید و مُرد و هنوز هم زنده نشده است. هم اکنون فقط با یک تنفس مصنوعی حرکت هایی می زند ولی حقیقت اینست که مُرده. نمی دانم چرا؟ هرچند هم اکنون وضعیت پاندمی باردیگر اوج گرفته ولی پیش از آن شرایط خوب شده بود و آن وقت هم اتفاقی در تئاتر ندیدم. خیلی دلم برای جماعت تئاتری می سوزد. این بچه ها از این راه زندگی می کنند و زندگی شان کاملا تعطیل شده است. خیلی از ما سراغ سینما رفتیم یا اگر فیلمی نبود، رفتیم به تلویزیون و اگر آنجا هم کاری نبود سراغ شبکه نمایش خانگی رفتیم به هر حال بیکار نماندیم ولی بچه های تئاتر که فقط برای این حوزه تعلیم دیدند شرایط سختی را گذراندند. البته خدا پدر و مادر برخی از فیلمسازها را بیامرزد که در کارهای خود از بچه های تئاتر استفاده می نمایند ولی برای آنها کافی نیست چون تئاتر جایگاه دیگری دارد. پس از تئاتر هم در این دوران دلم برای سینما سوخت، سینما جوری خاک مرده رویش نشسته که آن شکوفایی و عظمت قبل را دیگر ندارد. نمی دانم آیا علت فقط کرونا بود یا گرانی هایا مسائل دیگر ولی بسیار زیاد از رونق افتاده است.»
سعادت که تجربه های زیادی در پروژه های نمایشی یا تصویری در رابطه با کودکان را دارد، در پاسخ به این که آیا قصد ندارد نمایشی عروسکی اجرا کند؟ یادآوری می کند که آخرین اثر عروسکی او حضور در مجموعه نمایش خانگی «شهرک کلیله و دمنه» ساخته مرضیه برومند است و از آنجائیکه تا چند ماه آینده درگیر پروژه ای دیگر است، فعلاً فرصت انجام کاری از این دست را در تئاتر نخواهد داشت.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب