قلعه لمبسر کجاست؟
قزوین کارشناس بنیاد ایران شناسی در قزوین اظهار داشت: این قلعه در بخش رودبار شهرستان در شمال شرقی شهر رازمیان قرار دارد و یکی از مهم ترین قلعه های اسماعیلیه در عصر سلجوقی است. این قلعه به علت موقعیت خاص خود در دوره تسلط اسماعیلیه اهمیت و شهرت بسیار پیدا کرد و بعد از قلعه الموت مهم ترین قلعه آن دوره به شمار می رفت.
راضیه رحمانی در گفت و گو با ایسنا اظهار نمود: نام قلعه لمبسر بصورت «لمسر» به فتح لام و میم مشدد و سین و همین طور «لمبسر» به فتح لام و سین ضبط شده است. نام مزبور از ۲ جزء اصلی «لم+سر» ترکیب یافته است که باتوجه به مدلول هر یک از ۲ جزء مزبور و مقایسه آن با برخی واژه های منطقه البرز و نام تعدادی از روستاهای ناحیه، مدلول کلمه «لمسر» یا لمبسر عبارتست از قلعه و بلندی صاف و هموار؛ این مفهوم با وضع کلی محل قلعه تطبیق دارد.
وی افزود: این قلعه در بخش رودبار شهرستان در شمال شرقی شهر رازمیان قرار دارد و یکی از مهم ترین قلعه های اسماعیلیه در عصر سلجوقی است. در مورد سال ساخت این بنا در هیچ یک از متون تاریخی ذکری به میان نیامده است. این قلعه به سبب موقعیت خاص خود در دوره تسلط اسماعیلیه اهمیت و شهرت بسیار پیدا کرد و بعد از قلعه الموت مهم ترین قلعه آن دوره به شمار می رفت.
این کارشناس بنیاد ایران شناسی اشاره کرد: قلعه لمبسر بالای کوه وسیع و مسطحی قرار دارد و به سبب وجود رودهای اطراف در دامنه غربی، شرقی و جنوبی از سایر رشته کوه های اطراف جدا مانده است. این قلعه ابعادی در حدود ۴۸۰ متر در جهت شمالی جنوبی و ۱۹۰ متر در جهت شرقی غربی دارد. در قسمتی از سمت شرقی آن دیواری عظیم به ارتفاع ۱۰ متر وجود دارد و اکنون بخش هایی از باروی آن باقی مانده است. آب قلعه از نینه رود که در فاصله ۲ فرسنگی آن قرار دارد تامین و توسط آبراهه ای که در دل سنگ حفر شده بود در چندین آب انبار ذخیره می شد.
وی تشریح کرد: از دور لمبسر بسیار شبیه قلعه های سنتی نورمان ها است. جوینی می گوید که در لمبسر قبل از آنکه حسن صباح الموت را متصرف شود قلعه ای وجود داشته است و کوتوال یا خداوندگار قلعه از پیوستن به دعوت اسماعیلی ابا می کرد، در نتیجه گروه کوچکی از سپاهیان به سرکردگی کیابزرگ امید به تصرف قلعه فرستاده شدند. بزرگ امید مدت بیست سال در آنجا بود تا حسن صباح در بستر بیماری افتاد و او را به خواست و به جانشینی خود نامزد کرد.
رحمانی اشاره کرد: بعد از افتادن میمون دژ و الموت در سال ۶۵۴ هجری قمری به دست مغولان، لمبسر یک سال دیگر در مقابل آنها مقاومت کرد. هولاکو مدتی در روستای منصور باغ توقف کرد و امیدوار بود که ساکنان قلعه را شاید بتوان با مذاکره تشویق کرد که چون مار از سوراخ هایشان بیرون آیند. اما انتظار بیهوده بود و این تنها پس از آن که وبا در بین آنان افتاد و خیلی از مدافعان قلعه را تباه ساخت، از در تسلیم درآمدند.
وی اظهار داشت: اهمیت عمده قلعه لمبسر در استراتژی نظامی اسماعیلی آن بود که بگفته ایوانف سپری برای پشت سر باشد که قلعه های اصلی اسماعیلی در آنجا قرار داشتند. ممکنست پایگاهی برای قوای ذخیره هم بوده باشد. اندازه قلعه و پیچیدگی شبکه آب آن نشان میدهد که پادگان بزرگ تری در آنجا مستقر بوده است.
این کارشناس بنیاد ایران شناسی مطرح کرد: مقاصد و منظورهای استراتژیکی که لمبسر برای آنها تولید شده بود، نیازی به استقرار قوای زیادی نداشت، بدین سبب معقول است اگر تصور نماییم که قلعه وظیفه دیگری هم داشته است، مانند تعلیم و آموزش فدائیان اسماعیلی، هرچند هیچ مدرکی برای این امر در دست نیست. اما به دشواری می توان باور داشت که لمبسر چیزی بیش از یک جای دنج و آرام در دوره حکومت اسماعیلی نبوده است. سه دژ کوچک تر راه های شرقی رسیدن به لمبسر را محافظت می کردند تا قلعه را از حمله مصون دارند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب