احمد امیرخلیلی در گفت وگو با كاراموند:
کرونا باعث تولید آثار موسیقایی با کیفیت شد
خراسان رضوی احمد امیرخلیلی ضمن اشاره به فرصت بوجود آمده در دوران کرونا برای خلوت و تولید آثار با کیفیت موسیقی اظهار داشت: همیشه کارهای هنری را عقب می اندازیم و بیشتر به حواشی می پردازیم و دغدغه های مادی داریم، اما کرونا این فرصت را به اهالی موسیقی داد و آنها را مجبور کرد تا وارد متن بشوند و آثار با کیفیت تولید کنند.
این شاعر و ترانه سرا در گفتگو با ایسنا در ارتباط با فعالیتهای اخیر خود در عرصه ترانه و موسیقی اظهار نمود: اخیرا چند قطعه موسیقی با آثار بنده انتشار یافته که مهم ترین آن ۲ ترانه در آلبوم شهر خاموشی سالار عقیلی، موزیک جدید سینا سرلک به نام دلتنگی و یک اثر با محمد زندوکیلی بود. حالا هم درگیر تولید چند کار جدید برای حجت اشرف زاده، علیرضا قربانی و سالار عقیلی هستم. همینطور این روزها در کنار ترانه سرایی درگیر نوشتن ۲ نمایشنامه و یک فیلم نامه هستم.
وی ضمن اشاره به اتفاقات رخ داده برای اهالی ترانه و موسیقی در دوران کرونا اضافه کرد: اتفاقی که در دوران کرونا افتاد و به نظرم مثبت بود، این بود که خواننده هایی که هر روز و هر شب درحال اجرا در برنامه های ارگانی و کنسرت بودند و شلوغی های کار اجازه نمی داد که آنها به همراه آهنگسازها و ترانه سراها خلوت کنند و آثاری که از سطح کیفی برخوردار باشد را تولید کنند، مجبور شدند در استودیو بنشینند و به حالت طبیعی و بدون فکر کردن به مسائل مادی کار فقط روی مسائل هنری تمرکز و آثار بسیار خوبی تولید کنند. با خبر هستم که آثار جدید بسیاری از خواننده ها کارهای بسیار با کیفیت تر، درست تر و استانداردتری نسبت به دوره پیش از کروناست. این مورد برای من خوشایند بود. عمدتا شرایط بگونه ای است که فعالیتهای هنری را عقب می اندازیم و عموما به حواشی می پردازیم و دغدغه های مادی داریم اما کرونا این فرصت را به ما داد تا وارد متن بشویم.
از اعتقاد خود نسبت به چاپ کتاب دور شدم
امیرخلیلی در پاسخ به این سؤال که آیا مجموعه دوم ترانه های خویش را به چاپ می رساند یا خیر بیان نمود: از اعتقاد خود نسبت به چاپ مجموعه ترانه دور شدم چون قیمت کتاب سرسام آور است. در جایی که مردم نمی توانند نیازهای اولیه خویش را تهیه کنند، باید باور نماییم که کتاب به نیاز ثانویه تبدیل گشته و چه بسا اصلا از همان ابتدا هم جزو نیازهای ثانویه بوده است؛ یعنی ترجیح مردم این است که فعلاً امور روزانه خویش را بگذرانند و سپس به کتاب خوانی بپردازند. انگار که سیاست به این شکل بوده که مردم درگیر نیازهای طبیعی و روزانه شان باشند.
این شاعر و ترانه سرا تصریح کرد: در حالی از اعتقاد نسبت به چاپ کتاب دور شدم که دارای آثاری هستم که خواندنی است نه شنیدنی؛ یعنی بیشتر از این که خواننده ها بتوانند آنرا در چارچوب موسیقی بخوانند و منتشر کنند، باید به صورت مکتوب خوانده شود چونکه هم در مبحث مجوز و سانسور برای برخی مسائل دیگرمشکلاتی وجود دارد و هم این که هنوز خواننده ای که بتواند جسارت خواندن بعضی از آثار را داشته باشد، نداریم. حتی درک ساخت بعضی از آثار وجود ندارد. ازاین رو ترجیح می دهم که فعلاً به کاغذ، درخت و محیط زیست احترام بگذارم و ترانه چاپ نکنم تا زمانی که متوجه شوم مخاطب من از من می خواهد ترانه هایی که فرصت اجرا پیدا نمی کند را چاپ کنم. حالا با عنایت به این که کتاب آماده و پیشنهاد از ناشر دارم اما هنوز به این جمع بندی نرسیده ام و فعلاً می خواهم به خود فرصت دهم که کیفیت آثارم را تقویت کنم و منتظر شرایط بهتری بمانم.
وی افزود: هم اکنون راه پیگیری آثار من از راه موزیک، فضای مجازی ام و پادکست است. تلاش می کنم با چند پادکست همکاری کنم تا هم شعرها را با صدای خود بخوانم که شاید برای مخاطب جذاب تر باشد و هم راحتتر درک شود. ترجیحم بر این است که از تکنولوژی استفاده بیشتری کنم؛ هر چند هنوز به نظر من عطر و بوی کتاب چیز دیگری است.
حافظ دوست داشتنی ترین دزد تاریخ است
امیرخلیلی خاطرنشان کرد: مطالعه کتاب، تماشای فیلم و سریال، گالری گردی و شنیدن موسیقی زیست طبیعی و بخشی از زندگی من است. تمام جهان تنهایی خویش را با موسیقی، سینما، تئاتر، کتاب و هنرهای تجسمی پر می کنم و احساس می کنم که تنهایی من به جای این که به هر چیز دیگری آلوده شود، بهتر است که با این دریافت ها پر شود تا در نهایت این دریافت ها را به شعر تبدیل کنم، جهان شعر خویش را بسازم، تصاویر و مضمون های بیشتری داشته باشم و دنیاهای تازه ای را پیدا کنم. همانطور که سید حسن حسینی در جمله معروفش می گوید «هنر برای هنر، نردبان است، برای نردبان» من هم تلاش می کنم از هنرهای مختلف بهره برداری و آنرا به شعر تبدیل کنم.
این شاعر اظهار داشت: گفته می شود که یک هنرمند معمولی تأثیر می گیرد اما یک هنرمند فوق العاده می دزدد و زیبایی هنر این است که از یکدیگر بدزدیم و به آثار خود اضافه نماییم. همیشه من می گویم که دوست داشتنی ترین دزد تاریخ حافظ است چونکه هر بیت را که از کسی برداشته و بهتر از آن نوشته است. گویی حافظ ظرفیت بهتری را در آن شعر پیدا کرده و ثابت کرده که حیف است پرونده یک شعر با کلماتی که فرد دیگری نوشته و شاید کم گذاشته، بسته شود. بنابراین حافظ آنرا به نهایت گذاشته است.
وی اضافه کرد: نزار قبانی، شاعر عرب، در مقاله ای نوشته گنجشک ها برای نشستن در هیچ فرودگاهی اجازه نمی گیرند. او اعتقاد دارد شعر هم همین خاصیت را دارد. البته که تمام هنرها همین شکل است اما از نظر نزار قبانی کلام ظرفیت بیشتری دارد. او می گوید شعر اجازه نمی گیرد که در چه قلبی بنشیند و فرصت نمی گردد که آنرا سانسور کنند چون در نهایت جای خویش را در قلب مردم پیدا می کند.
امیرخلیلی در پاسخ به این که چه مواردی سبب شد تا ترانه «من حواسم همیشه پرت توئه» وی در دوران کرونا، در فضای مجازی بازتاب گسترده ای پیدا کند، اظهار نمود: گاهی اوقات فرکانس شعری که شاعر می نویسد، با فرکانس ذهنی و عاطفی مردم ترکیب می شود. این ظرفیت دنیای مجازی است. این فضای مجازی است که فرصت این را به من داده که در یک برنامه رادیویی معمولی شعر بخوانم. سپس یک ویدئو خیلی معمولی در یک شرایط خیلی معمولی از آن منتشر و به یک اتفاق فوق العاده بعنوان یک اثری که دیده شده تبدیل گردد.
این ترانه سرا افزود: من در هیچ نوشته دیگری نسبت به این اثر کم نگذاشتم اما این اثر اقبال این ظرفیت را داشته که بیشتر دیده و شنیده شود. شعرها برای من بسان اتفاقات زیبایی است که یکی از آن روی جلد مجله رفته است. تمام آن اتفاق ها زیباست اما فرصت رفتن روی جلد مجله را پیدا نکرده است. این ماجرا برای من در شعر حواسم همیشه پرت توئه افتاد و روی جلد مجله رفت. اگر مردم بعدا فرصت کنند و این مجله را ورق بزنند، شاید چیزهای بهتری در نوشته های من ببینند.
بزرگترین اتفاق برای هنرمند این است که اثرش جلوتر از نامش دیده شود
وی ضمن اشاره به خاطره ای از جشنواره شعر فجر که سبب استقامت حرکت وی در راه شعرسرایی شد، خاطرنشان کرد: در سال ۱۳۹۰ فعالیت در عرصه ترانه سرایی را شروع کردم و در سال ۱۳۹۱ رتبه اول ترانه در جشنواره شعر فجر را کسب کردم. دقیقا به یاد دارم هنگامی که برای مراسم اختتامیه به سالن رفتم، هیچکس من را نمی شناخت. حتی وقتی جایزه را دریافت کردم، باز هم هیچکس من را نشناخت؛ گوشه ای از سالن با جایزه و تندیس جشنواره ایستاده بودم و تمام خبرگزاری ها با نفرات دوم و سومی که نام مطرحی داشتند، مصاحبه می کردند. یکی از دلایلی که سبب شد من قوی تر کار کنم، همین اتفاق بود و آموختم بخشی از اتفاقات خوب ناشی از خوب کار کردن و بخشی از آن با همه وجود کار کردن است.
امیرخلیلی تصریح کرد: من روزی که برای مصاحبه دکتری رفتم، باید تصمیم می گرفتم که مهندس عمران شوم یا شاعر بمانم. هنگامی که از آن مصاحبه بیرون آمدم، تصمیم گرفتم شاعر باشم. برای همین است که زیست من تبدیل به نوشتن، دیدن و خواندن شده و تلاش می کنم که در تمام حوزه ها در حد توان خود دست برده و از ظرفیت آن برای تبدیل به اشعارم استفاده کنم. روز اختتامیه آن جشنواره متوجه شدم چقدر تنها هستم و چقدر این تنهایی قوی است و می تواند مولد باشد. آن روز زودتر از این که اسم من دیده شود، اثر من دیده شد و شاید این یک بزرگترین اتفاق برای یک هنرمند باشد که اثرش جلوتر از نامش باشد.
این شاعر در ارتباط با این که کسب رتبه اول ترانه در جشنواره شعر فجر تاثیری در ادامه روند فعالیتش داشته یا خیر بیان نمود: بی گمان این مورد تأثیر داشته است چونکه تشویق به جا و تنبیه به جا در فعالیتهای آینده هر فردی موثر است. آن اتفاق به من انگیزه داد تا سطحی از خویش را ببینم که شاید مدت ها طول می کشید تا متوجه اش شوم. البته که همان اتفاق می توانست یک عامل مخرب هم باشد چون جایزه و مقام های زودهنگام توهم بوجود می آورد. مانند فشفشه ای که نور بسیار زیادی دارد و به سرعت خاموش می شود اما این مورد برای من تبدیل به فرصت شد. آن جایزه به من عرض هنری داد و من از آن ظرفیت برای طول هنری خویش استفاده کردم. تلاش می کنم مسیر نوشتن را با آن عرض که جایزه است یا قطعه هایی که از من شنیده و وایرال می شود، ادامه دهم.
فضای هنر رقابتی نیست اما باید در آن بهترین بود
وی اظهار داشت: حالا تمام تمرکز خویش را گذاشته ام تا عرض و طول هنری خود را در کنار یکدیگر به یک مقدار متعادل پیش برم؛ به یک اندازه اعتماد به نفس داشته باشم و به همان اندازه درگیر تکبر نشوم. تلاشم این است که در یک مرز متعادل به این آگاهی دست یابم که از چه افرادی بهتر و از چه کسانی ضعیف تر هستم. تلاش که از افرادی که بهتر هستم، جلوتر بمانم و خویش را به آن هایی که بهتر از خود می دانم، نزدیک کنم و پشت سرشان بگذارم. البته که هنر رقابت نیست اما باید باور نماییم هر فردی علاقه دارد در کار خود بهترین باشد و برای این منظور باید معیاری برای بهترین بودن مشخص نماید.
امیرخلیلی در سفارش ای به شاعران و ترانه سرایان جوان اظهار داشت: سفارش من به جوانان این است که خویش را با فرستادن آثارشان به جشنواره ها محک بزنند. همیشه این را می گویم که وقتی اثری به یک جشنواره ارسال می کنید، می توانید بعدها آثار نفرات برتر جشنواره را بخوانید. آن زمان اگر مشاهده کردید که آثار آنها از شما بهتر بوده و جایزه ای که گرفته اند به حق بوده، متوجه می شوید که باید خویش را به چه محدوده و فرمی نزدیک کنید اما اگر مشاهده کردید که آثار آنها از شما ضعیف تر است، متوجه می شوید که چه اتفاقی در جهان اطرافتان می افتد؛ با چشم باز پیش می روید و تلاش می کنید که آثار خویش را بهتر کنید.
این ترانه سرا در ارتباط با وضعیت امروز ترانه بیان نمود: شاملو می گوید «هنر متعهد نداریم؛ هنرمند متعهد داریم». در واقع ترانه خوب و بد نداریم بلکه ترانه سرای خوب و بد داریم. خوب و بد موضعی نسبی در ترانه گفتن است اما این که ترانه سرا در فرمی که انتخاب می کند و شکلی که به اثر خود می دهد، چه ظرفیتی عرضه می دهد و چقدر مضمون، محتوا، خلاقیت و کشف ایجاد می کند، این مرز را نشان داده است که ترانه سرا چقدر خوب یا بد است. هر کدام از ما در هر فرمی که می نویسیم، چند نفر دیگر همزمان همان کار را انجام می دهند اما یک نفر است که به غایت و نهایتی برسد که نسبت به بقیه خوبتر بنویسد.
موسیقی سطحی و پرارزش باید تفکیک شود
وی تصریح کرد: آنچه که نتوانسته ایم در تمام این مدت تفکیک نماییم، این است که ما هیچوقت در کشور فضایی برای جداسازی موسیقی رقص از موسیقی کنسرت در اختیار نداشته ایم. برای همین است که موسیقی رقص، عوام، سطح و بدنه در همان سالن هایی اجرا می شود که موسیقی ارزشمند، بامحتوا و استاندارد اجرا می شود. ازاین رو نمی توان ادعا کرد که موسیقی ما خوب است یا بد چونکه هیچکس و هیچ چیز سر جای خود نیست. باید تمام این اتفاقات سر جای خود قرار بگیرد. آن زمان متوجه می شویم موسیقی های استاندارد در کنار یکدیگر و موسیقی های بدنه کنار هم چه ظرفیتی دارد. حالا شرایط موسیقی کشور مانند جویی است که آب آن گل آلود است و بنابراین نمی توانم عمق آنرا ببینم و بگویم در چه عمق و سطحی قرار داریم.
امیرخلیلی اضافه کرد: در این شرایط من در بخشی کار می کنم که نزدیک تر به ادبیات است. یعنی با خواننده هایی کار می کنم که موسیقی با کیفیت تولید می کنند. در واقع ما ترانه سرایی می نماییم نه ترانه سازی. در این فرمی که من فعالیت می کنم، به نظرم اتفاقات خوبی درحال رخ دادن است.
این شاعر و ترانه سرا در مورد ورود خوانندگان موسیقی به عرصه سینما و تلویزیون افزود: هیچکس در هیچ نقطه جهان نمی تواند به شخص دیگری بگوید کاری را انجام بدهد یا ندهد. هر فردی، هر جایی و در هر حوزه ای که علاقه دارد، می تواند وارد شود و زمان مشخص می کند که آن فرد در آن حوزه خوب است یا بد. این که بخواهیم ظرفیت های یک هنرمند را محدود نماییم، اشتباه است. این مردم هستند که تصمیم گیرنده هستند.
وی با گلایه از نحوه اعطای مجوز به انتشار ترانه ها خاطرنشان کرد: امیدوارم این حجم از سانسوری که روی ترانه های بامحتوا، با کیفیت و با مضمونی که وجود دارد، برداشته شود. همینطور امید دارم که این حجم از مجوزهای ناصحیح که بابت ترانه های بی محتوا و بی مضمون داده می شود هم برداشته شود. شرایط بشکلی است که گویی فضای ترانه را طوری سیاستگذاری می کنند که مردم به جای محتوای سالم، قابل تفکر و دارای اندیشه به سمتی بروند که به مسائل سطحی و بی ارزش فکر کنند و اندیشه نداشته باشند. من امیدوارم که این رفتار بزودی آخر پذیرد.
منبع: كاراموند
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب