برای سالروز درگذشت داود رشیدی
اظهارات صریح احترام برومند
به گزارش کاراموند احترام برومند همزمان با سالروز درگذشت داود رشیدی و خبرهایی که درباره حذف رشته هنرهای نمایشی از هنرستان سوره پخش شده، می گوید: هنرمندانی با کسوت داود رشیدی در سالهای زندگی خود حرف هایی زده اند که بعنوان تجربه می تواند در این روزهای سخت پیشنهاددهنده مسیری تازه باشد و ای کاش مسئولان هنری برای تصمیم گیری های خود از مشورت با هنرمندان با سابقه و باتجربه بهره ببرند.
بامداد جمعه پنجم شهریور سال ۱۳۹۵ در روزهایی که جشنواره نمایش هایی آیینی و سنتی به دبیری مرضیه برومند برپا می شد، خبر ر سید که بازیگر کهنه کار تئاتر، سینما و تلویزیون داود رشیدی در سن هشتاد و سه سالگی از دنیا رفته و هنر ایران یکی از چهره های ماندگار بازیگری خودرا از دست داده است. در این پنج سال احترام برومند بیشتر از قبل به بهشت زهرا سر زده تا در قطعه هنرمندان بر سر مزار همسرش برود. او بامداد امروز، جمعه پنج شهریور 1400 هم به بهشت زهرا رفته ولی این محل را در ایام سیاه کرونائی متفاوت تر از همیشه دیده است.
برومند با آرزوی این که هر چه سریع تر واکسیناسیون سراسری صورت گیرد تا آمار مبتلایان و قربانیان کرونا کم شود، به ایسنا می گوید: امروز به خاطر سالگرد فوت آقای رشیدی به بهشت زهرا رفتم وچون پیش بینی می کردم که ممکنست شلوغ باشد، بامداد خیلی زود رفتم و عجیب است که در همان بامداد زود، دیدم بهشت زهرا غلغله است و موجب تاسف است که کاملا حس می کردی چقدر عزیزان مردم از دست رفته اند. من روز تولد آقای رشیدی یعنی 25 تیر هم به بهشت زهرا رفته بودم ولی صحنه ای که امروز دیدم خیلی متفاوت تر بود.
او اضافه می کند: شلوغی بهشت زهرا در فاصله حدود یک ماه و نیم نشان از بدتر شدن وضعیت کرونا در کشور دارد و ادامه این شرایط کار را مشکل تر هم می کند، چون بسیاری از مشاغل با مشکل فعالیت روبه رو شده و زندگی معیشتی و نیز روحی مردم تحت تاثیر قرار گرفته است.
این هنرمند با اشاره به وضعیت هنرمندان تئاتر ادامه می دهد: به نظرم در این یک سال و اندی، پس از کادر درمان که گرفتار بیشترین لطمه و لطمه شدند، تئاتری ها قرار دارند که برخلاف خیلی از مشاغل دیگر که کم و بیش به راه بودند، با تعطیلی حدودا کامل مواجه گشتند و گروه ها نتوانستند کار خودرا به اجرا برسانند. در این بین اهالی سینما بااینکه با سالن های کم تماشاگر روبرو شدند ولی برای بیشتر اهالی این حوزه شبکه نمایش خانگی جایگزین شد.
احترام برومند به برخی گفته های زنده یاد رشیدی اشاره می کند و می گوید: همین چند روز قبل که یکی از مصاحبه های آقای رشیدی را مرور می کردم، دیدم که چقدر او بر ماجرای تئاترهای خیابانی و اجرا در فضای باز تاکید داشته و می شد که در این دوران کرونائی این کار را جدی انجام می دادند و در بعضی نقاط که شرایط و امکاناتش موجود است، به اجرای تئاتر می پرداختند. من تا جایی که اطلاع دارم چنین مکان هایی در تهران هست و قبل تر هم صحبت هایی برای ایجاد چند مرکز تئاتری مطرح شده بود و حتی یک دفعه به همراه آقای رشیدی برای بازدید رفته بودیم ولی اصلا مشخص نیست آن طرح ها به چه سرانجامی رسیدند.
وی با یاداوری اجرای نخستین تئاتر داود رشیدی در ژنو در یک مکان باز شبیه آنچه یونانی های قدیم داشتند، ادامه می دهد: داود همیشه پیشنهاد اجرا در محیط باز را در نظر داشت و بااینکه در تهران هم چنین فضاهایی وجود دارد، متاسفانه به درستی از آنها استفاده نشده است. البته هنرمندانی مثل داود رشیدی اگر الان هم زنده بودند به سبب سن و سال بالا، خودشان نمی توانستند پیش رو باشند ولی حرف هایی زده اند که نباید باد هوا تلقی شود، باید یک جایی از این تجارب استفاده گردد. من وقتی برخی از این مصاحبه های قدیمی را می خوانم می بینم که خیلی جاها راهنمایی های خوبی به جوانان و به ویژه مسئولان شده ولی هیچ توجهی به آنچه از پسِ سال ها تجربه مطرح شده، نمی گردد.
برومند می گوید: یک مسئله ای که آقای رشیدی همیشه از آن گله مند بود نگاه تحقیرآمیز مسئولان به هنر و خصوصاً تئاتر بود که هر چند وقت یک دفعه به شکلی پررنگ یا کمرنگ مطرح می شد و هنوز هم می شود. این همیشه موجب تاسف بوده به خصوص الان که می شنویم رشته نمایش از هنرستان دخترانه سوره حذف گردیده است. از این خبرها و اتفاق ها بوی خوبی به مشام نمی رسد و متاسفانه وضعیت ما در کشورمان به جز کرونا که مسئله همه دنیاست، مرتب دستخوش تغییرات سلیقه ای می شود. آقای رشیدی بارها درباره استعداد زیاد نسل جدید بازیگران نسبت به دوره خودشان صحبت و از آنها تقدیر می کرد پس چرا حالا باید در ذوق آنها زده شود؟ چرا این نسل باید سرخورده شود؟ افسوس که توجه نمی نماییم همه مشکلات مردم، مالی و اقتصادی نیست و گاهی همین تصمیم ها تاثیر بدتری بر روح و روان جامعه وارد میکند.
وی می گوید: یکی از آرزوهای من این است که مسئولان هنری از بین هنرمندان باسابقه و باتجربه افرادی را بعنوان مشاور خود انتخاب کنند تا شاهد چنین چیزهایی نباشیم. در موارد مشابه، آقای رشیدی همیشه تاکید داشت که «صنوف می توانند درخواست کننده باشند و در پیشبرد هنر و سیاستگذاری ها آنها کمک کنند، نباید بگذاریم همه چیز و همه کس را دولت تعیین کند.» وی در یکی از مصاحبه های خود تاکید کرده بود: «مهمترین اشکال در سیاستگذاری و عملکرد کسانی است که مقوله تئاتر برای آنها از درجه اهمیت پایینی برخوردارست و این را می توان در نوع نگاه آنها به تئاتر بعنوان بچه یتیم هنر مملکت، تخصیص بودجه حقارت آمیز به آن و کمبود فضا و سالن برای اجرا و تمرین بسادگی فهمید.»
احترام برومند در آخر درباره مراسمی که در چند سال قبل به یاد و نام داود رشیدی با اهدای نشان داود رشیدی به چند هنرمند برگزار می شد، هم می گوید: وضعیت کرونائی مانع شده حال و حوصله ای در وضعیت فعلی باقی بماند که این مراسم را برگزار نماییم. سال قبل به انتشار یک ویدیو و تقدیم نمادین آن به تئاتری ها و صحنه های خالی اکتفا کردیم ولی امسال شرایط به دلیلهای گوناگون مشکل تر شد. هدف ما بر این بود که این نشان بیشتر جنبه فرهنگی داشته باشد و به سبب شرایط کرونائی در یکی دو سال قبل نتوانستیم آنرا آن گونه که مدنظرمان بود برگزار نماییم، ضمن این که هنوز نتوانستم به لحاظ تامین منابع مالی به شرایط مناسب برسیم هرچند پیشنهادهایی در این زمینه مطرح شده و امیدوارم بتوانم این کار را پیش ببرم تا این جایزه فرهنگی همچنان به راه خود ادامه دهد. بیش از آن امیدوارم اوضاع و احوال مردم در حدی مساعد و مناسب باشد که انگیزه و ذوق و شوق برگزاری مراسم مختلف و جشنواره ها وجود داشته باشد.
به گزارش کاراموند به نقل از ایسنا، این دست نویس ها امروز از طرف موزه سینما برای سالروز درگذشت داود رشیدی انتشار یافته است.
منبع: karamond.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب