در مراسم تشییع هوشنگ آزادی ور مطرح شد:

هنرمندی كه تنها بود و در تنهایی رفت

هنرمندی كه تنها بود و در تنهایی رفت كاراموند هنرمندی كه تنها بود و در تنهایی رفت


به گزارش كاراموند به نقل از ایسنا، پیكر هوشنگ آزادی ور سینماگر و مستندساز، بامداد امروز ۱۲ اردیبهشت ماه با حضور خانواده و جمعی از هنرمندان و دوستان آن مرحوم از مقابل ساختمان خانه سینما تشییع و سپس در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاك سپرده شد.
در ابتدای این مراسم، كیوان كیانی از مستندسازان پیشكسوت سینمای ایران كه اجرای این مراسم را برعهده داشت، بیان كرد: هوشنگ آزادی ور انسانی چند وجهی بود. او یك مستندساز، مترجم، شاعر، منتقد و از اهالی تئاتر بود كه متاسفانه دیگر در میان ما نیست و او را از دست دادیم. وی در عین ناشناختگی در گذشت. امید است كه ابعاد هنری او پس از مرگش بیشتر شناخته شود.
در ادامه، فرهاد آزادی ور، برادر كوچكتر این هنرمند اظهار نمود: من برادر كوچكتر هوشنگ هستم و می خواهم از سوی خانواده ام از تمام افرادی كه در این مراسم شركت كرده اند و حتی آنهایی كه می خواستند حضور داشته باشند اما شرایطش تولید نشد، تشكر كنم. همانطور كه می بینید من لباس عزا نپوشیده ام. همه ما یك روز این دنیا را ترك خواهیم كرد ازاین رو من تقاضا دارم كه زندگی پربار هوشنگ را جشن بگیریم. من دو هفته پیش برای دیدار با خانواده ام به ایران آمدم و تنها سوغاتی كه برای هوشنگ آوردم همین لباسی بود كه در دستم است و خودم آن را دوختم. چقدر به جا است كه این پیراهن یاد او را در این مراسم زنده می كند.
سپس هوشنگ چالنگی از دوستان و شاعران معاصر ایران درباره شخصیت فرهنگی و هنری این هنرمند بیان كرد: باید امروز افراد بزرگتری به جای من صحبت می كردند زیرا شخصیت او بسیار بزرگ است. من ۵۵ سال سابقه دوستی با او را دارم. او از جوانی به سمت مسائل فرهنگی جذب شد و از نخستین شاگردان مدرسه عالی تلویزیون بود. بعدها ترجمه هایی از او منتشر گردید كه مانند تالیف هستند. هوشنگ متوجه خالی بودن این تالیفات در حوزه سینما و تئاتر بود ازاین رو كتاب هایی كه او ترجمه و نگارش كرد، مانند مرجعی در این حوزه ها مورد استفاده قرار می گیرد.
او ادامه داد: فعالیت هوشنگ در حوزه شعر و شاعری به سال های ۴۴ و ۴۵ برمی گردد. پیشروی شاعرانه و قوی او و همینطور استفاده از بدایه دلنشین در كتاب «۵ آواز برای ذوالجناح» او به خوبی دیده می گردد. بطور قطع همه جایگاه فرهنگی والای او را می شناسند، اما او جایگاه انسانی والایی هم داشت. من خیال نمی كردم روزی برسد كه مجبور شوم بالای پیكرش بایستم و درباره او صحبت كنم.
درادامه، هرمز علیپور از شاعران، داستان نویسان و دوستان این هنرمند با اشاره به اینكه "سفر این دوست عزیز و شاعر بزرگوار را به جامعه ادبی و به خصوص شعر ایران تسلیت می گویم"، اظهار نمود: باآنكه نمی توان حوزه های هنری را جدای از هم دانست اما بخش تالیف و زحمات هوشنگ در سینما، مستند و تئاتر غالب بر وجه شاعرانگی او نشان داده می گردد.
او اضافه كرد: ما در شعر امروز ایران پنج هوشنگ داشتیم كه هر كدام مانند هوش سنگ جرقه زدند و درخشیدند. من از لحاظ سنی حدود دو یا سه سال با او تفاوت داشتم اما با این حال از او درس های زیادی گرفتم و این تجربیات را به دوستانم هم منتقل كردم. هوشنگ اگر در غربت قرار گرفته بود همچون خصیصه ها و خصوصیت او بود. هنرمند هیچگاه نمی میرد بلكه پس از درگذشتش زندگی جدیدی پیدا می كند. خداوند روح او را قرین آرامش قرار دهد.
سپس پدرام اكبری از پژوهشگران سینمای مستند با اشاره به اینكه "چند روز دیگر سالگرد ۵۰ سال آشنایی من با هوشنگ فرا می رسد" اظهار داشت: باآنكه آقای كیانی آگاه كتاب «پنج آواز برای ذوالجناح» را خواندند از این جهت كه هوشنگ جوینده و دلسوخته بود تكرار آن اشكالی ندارد. این قسمت از آگاه كتاب حاصل نگارش و تفكر سال های اخیر این هنرمند است و جدیدا آن را نگاشته بود.
او ادامه داد: واژه « آزادی ور» از منظر معنا به روحیه او كمك می كرد، هرچند او اعتقادی به شعر سیاسی و سیاست نداشت. او به خاطر تعلق خاطر خودش تلاش می كرد تا از واژگان بدیعی برای صحبت، شعر و نوشتن استفاده نماید. از همان ابتدا و در زمان تحصیل دلش می خواست كه نخستین كار عملی خودش را كه باید فیلمی می ساخت، در رابطه با آیین فرهنگی ایرانی اسلامی انجام دهد. ادامه دغدغه های وی این شد كه فیلمی درباره «عاشیق های آذربایجان» بسازد و همینطور فیلم دیگری درباره قالی ایرانی به نام « گل قالی » را ساخت. از او دو ترجمه وزین وماندگار منتشر گردید كه تاریخ تئاتر و سینما را به خوبی نشان داده است. ترجمه ای هم از كتاب «رومئو و ژولیت» نوشت كه از بهترین و روانترین ترجمه های این كتاب است. او بیش از ۵۰ مقاله دارد و كتاب پژوهشی معتبری درباره آیین های ایرانی نوشته است.
اكبری اظهار نمود: در این سال های آخر عمرش هم هیچگاه غفلت نمی كرد و هرگاه موضوعی به ذهنش می رسید قلم به دست می گرفت و یادداشت می كرد. او بسیار تنها بود و همسر و فرزندش از او جدا شده بودند ودر خارج از كشور زندگی می كردند. او به رغم این تنهایی ها، دلمرده تر از پیش شده بود و در تنهایی خود به سر می برد و نهایتا سه روز پیش سفر بی بازگشت خویش را به تنهایی شروع كرد.
وی در آخر صحبت هایش به بیان خاطره ای پرداخت و اظهار داشت: سالها پیش یكی از دوستان ما فوت كرده بود، پس از خاكسپاری صحبت این شد كه كسی راجع به این دوست سخنی بگوید. در نهایت به این نتیجه رسیدند كه من چند كلامی راجع به او بگویم. سپس هوشنگ رو به من گفت اگر من مردم فقط پدرام برای من صحبت كند و من هیچگاه باور نمی كردم این سخن ظاهرا شوخی او بعنوان امری مطاع تبدیل گردد.
در ادامه، نگار حسین خانی_روزنامه نگار_ درباره این هنرمند در سخنان كوتاهی بیان كرد: او با مرگش هم زیبایی آفرید. امیدوارم پس از رجوع او به عالم باقی، او را بهتر بشناسیم و مجبور نباشیم برای خواندن آثار و نوشته هایش به كتاب های تاریخ ادبیات رجوع نماییم.
همینطور فضل الله تاری كارگردان و مستند ساز ایرانی، درباره خاطراتش با این استاد پیشكسوت اظهار نمود: من ۱۰ سالی است كه هوشنگ آزادی ور را می شناسم. نخستین دیدار ما زمانی بود كه اخیرا نقل مكان كرده بودند و من رفته بودم كه او برای فیلم من نریشن بخواند. از قبل آشنایی مختصری با او داشتم اما بسیار زود با او صمیمی شدم. در واقع من برای كار پیش او رفته بودم اما رابطه ما تبدیل به رابطه پدر و پسری شد. آدم عجیبی بود با اینكه خیلی تنها بود و او را تنها گذاشته بودند اما بسیار عاشق بود و این عشق را به دیگران نثار می كرد. او كتاب من را با انرژی فراوانی سه بار ویرایش كرد و هرگاه به او می گفتم كه چرا خودتان كتبی را در این سالهای پختگی نمی نویسید از این كار امتناع می كرد. آزادی ور در سالهای آخر عمرش بسیار دم از رفتن می زد و می اظهار داشت: تو می خواهی در مراسم من چه كار كنی؟
تاری در انتها صحبتهایش متنی را كه راجع به تنهایی های این هنرمند نوشته بود خواند كه البته آن را در زمان حیات هوشنگ آزادی ور نوشته بود و برای او هم خوانده بود.
در انتها مراسم نماز میت به امامت حجت الاسلام عباس زاده و با حضور هنرمندان و خانواده این مرحوم در حیات خانه سینما اقامه شد.
مراسم ختم این هنرمند جمعه ۱۴ اردیبهشت ماه در مسجد جامع قدس در شهرك غرب از ساعت ۱۶ الی ۱۷: ۳۰ برگزار می گردد.



1397/02/12
14:43:26
5.0 / 5
5188
تگهای مطلب: خانه سینما , سینما , شعر , فرهنگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۵ بعلاوه ۵
karamond.ir - حقوق مادی و معنوی سایت كاراموند محفوظ است

كاراموند



برند کاراموند لاکچری