روایت هایی که ظرفیت تبدیل به اثر سینمایی را دارند در راه ترمیم گسل
به گزارش کاراموند، سیفایی اظهار داشت: در استان سیستان و بلوچستان روایت هایی وجود دارد که هر کدام از آنها ظرفیت تبدیل شدن به یک اثر سینمایی ملی را دارند بخصوص در مورد ایستادگی و مقاومت مردان و زنان در مقابل دشمن.
خبرگزاری مهر -گروه دین، حوزه و اندیشه-فرگاه افشار:
فرهنگ، شالوده ٔ هویت هر جامعه و بستری است که در آن ارزش ها، باورها و شیوه ٔ زیست انسان ها معنا می یابد. هر ملتی به اندازه ٔ عمق فرهنگی خود می تواند در مقابل تغییرات و بحران ها ایستادگی کند و راهی تازه برای رشد و همبستگی بیابد. در ایرانِ متکثر، فرهنگ نه مجموعه ای یک دست، بلکه شبکه ای از رنگ ها، آیین ها و سنت هاست که در کنار یکدیگر چهره ٔ واحدی از ایران فرهنگی را شکل می دهند. یکی از جلوه های درخشان این تنوع فرهنگی، استان سیستان و بلوچستان است؛ سرزمینی با سابقه ٔ تمدنی کهن، مردمانی نجیب و باورهایی ریشه دار که در عین حفظ اصالت، همواره در راه هم زیستی و تعامل فرهنگی گام برداشته اند. برای شناخت بهتر ظرفیت ها، چالش ها و خصوصیت های فرهنگی این استان، به سراغ حجت السلام محمدتقی سیفایی، مدیر نهاد نمایندگی رهبرانقلاب در امور اهل سنت استان سیستان و بلوچستان رفتیم و در رابطه با ٔ وضعیت فرهنگی، پیوست های اجتماعی و نقش اقوام در گفتمان انقلاب اسلامی با او گفتگو کردیم که بخش دوم آنرا در ادامه می خوانید:
*چرا با وجود نقش و حضور رزمندگان و شهدای استان سیستان و بلوچستان در دوران دفاع مقدس، شناخت عمومی جامعه از آنان به اندازه شهدای استان هایی مانند همدان نیست؟ به نظر شما این مساله ناشی از کم کاری در معرفی و روایت این چهره هاست یا این که ریشه در خصوصیت های تاریخی و فرهنگی منطقه دارد؟ آیا می توان گفت مردم این استان به سبب روحیه خاص یا پیشینه تاریخی خود کمتر تمایل دارند در رابطه با این موضوعات سخن بگویند، یا این که در حقیقت نوعی احساس نادیده گرفته شدن و محدودیت در روایتگری میان آنان شکل گرفته است؟
بحث استضعاف، مفهومی دووجهی است؛ هم از ناحیه نگاه بیرونی و هم از درون جامعه. در این بین، شهید شوشتری یکی از چهره هایی بود که تحولی ماندگار در سیستان و بلوچستان رقم زد. براستی، می توان گفت این استان پیش و بعد از حضور او دو مقطع متفاوت را تجربه کرده است.
شهید شوشتری تنها چند ماه فرمانده قرارگاه قدس جنوب شرق بود، اما در همان مدت کوتاه توانست رویکردها را تغییر دهد و مسیر جدیدی برای ارتباط و اعتمادسازی میان مردم و نظام بوجود آورد.
یکی از دوستانم نقل می کرد که در روز دیدار اعضاء برگزاری کنگره سرداران خراسان با مقام معظم رهبری، برنامه دیدار لغو و به زمان دیگری موکول شد. همان روز بود که شهید شوشتری به شهادت رسید. رهبر معظم انقلاب در رابطه با او فرمودند: «شهید شوشتری خودش را خوب رساند.»
نمونه دیگر، شهید سَبِیل اخلاقی است. وقتی به دیدار مادر این شهید رفتم، از او پرسیدم چه طور از شهادت فرزندش باخبر شد؟ پاسخ داد: «آن زمان جاده نداشتیم؛ پسرم را با هلی کوپتر آوردند. برای پذیرایی از میهمانان غذا آوردند اما قبول نکردم، گفتم این ها را به خانواده های فقیر بدهید، من خودم باید غذا بپزم.» پدر شهید نیز که حالا بیشتر از ۸۰ سال دارد، در آرزوی دیدار مقام معظم رهبری است و می گوید حتی اگر توفیق دیدار حضوری پیدا نکند، رؤیای دیدار ایشان در خواب را از خدا می خواهد.
این ها روایت هایی است که کمتر شنیده یا بازتاب داده می شوند، در صورتیکه هر کدام از آنها ظرفیت تبدیل شدن به یک اثر سینمایی ملی را دارند. در این منطقه سوژه های فراوانی وجود دارد؛ از زنان و دخترانی که در مقابل نیروهای انگلیسی ایستادگی کردند تا طوایفی که سابقه ای طولانی در مبارزه با متجاوزان به خاک ایران دارند.
در جریان حوادث سال ۱۴۰۱ نیز، هنگام دیدار با خانواده های شهدای ۸ مهر، آنها از این که برخی افراد به ناحق به آنها برچسب تجزیه طلبی زده بودند، ابراز ناراحتی کردند. این در شرایطی است که خیلی از آنان مدارک حضور در جبهه های دفاع مقدس را دارند و وابستگی و هویت ایرانی اسلامی شان به این سرزمین خیلی محکم است.
با این حال، فضای محرومیت تاریخی این استان در حوزه رسانه هنوز جبران نشده است. در صورتیکه ظرفیتهای انسانی، فرهنگی و اجتماعی سیستان و بلوچستان، خصوصاً در بین نسل جدید، می تواند زمینه ساز تشکیل داستانهای تازه و امیدبخش از این منطقه باشد.
*با توجه به این که دفتر تحت مسئولیت شما کارهایی در عرصه های اعتقادی و فرهنگی دارد، آیا در این مجموعه برای تقویت روایت گری و فعالیتهای رسانه ای مردم منطقه نیز برنامه ریزی مشخصی انجام شده است؟ خصوصاً با توجه به این که برخی نهادهای فرهنگی مانند حوزه هنری استان، با وجود تلاش و فعالیت نیروهای متعهد، گاهی به سبب محدودیت های مالی، تولیدی یا کمبود نیروی انسانی با کندی پیش می روند، آیا در برنامه های شما طرحی برای حمایت، هم افزایی یا تسریع این روند درنظر گرفته شده است؟ یا هم اکنون اولویت مجموعه بیشتر بر حفظ وضع موجود و ممانعت از بازگشت شکاف های فرهنگی و اجتماعی گذشته متمرکز است؟
ما در استان در راه ترمیم گسل های موجود تلاش می نماییم، اما حل کامل این مساله نیازمند اراده های جمعی و هم افزایی بیشتری است. قسمتی از اقدامات لازم در این مورد، همان کارهایی است که هم اکنون در دست اجرا داریم.
استان سیستان و بلوچستان تنها استانی است که به آب های آزاد دسترسی مستقیم دارد و از این جهت، جایگاه ویژه ای در جغرافیای راهبردی کشور دارد. اگر حتی با نگاه منفعت طلبانه به مبحث بنگریم، این استان از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. از طرفی، این منطقه می تواند بعنوان زبان انتقال مفاهیم انقلاب اسلامی به کشورهای شرق آسیا ایفای نقش کند. مردم اهل سنت این استان ظرفیت آنرا دارند که روایتگران صادق و مؤثری از معارف انقلاب اسلامی باشند.
با این حال، تحقق چنین هدفی نیازمند اراده های جمعی و هماهنگی بیشتر میان نهادهای مختلف است؛ چونکه هنوز تا رسیدن به این سطح از هم افزایی فاصله داریم. البته اگر شرایط امروز را با ۱۰ سال قبل مقایسه نماییم، مشاهده می شود که میان جوانان شیعه و اهل سنت، باور و اعتقاد به گفتمان انقلاب اسلامی به مراتب تقویت شده و میزان تلاش و حضور آنان در این راه چندین برابر بالا رفته است. امیدواریم تقاطع و تلاقی این رویکردها و باورهای مشترک، به شکوفایی و جهش های مبارک و ماندگاری در آینده منجر شود.
با توجه به این که استان سیستان و بلوچستان بعنوان یکی از مناطق راهبردی کشور، دروازه ای برای ارتباط فرهنگی و تمدنی با کشورهای شرق آسیا به حساب می آید، در سالیان اخیر پدیده اربعین نقش جدیدی در معرفی ظرفیتهای این استان ایفا کرده است. در ابتدا شاید تصور نمی شد که این منطقه بتواند نقشی فعال در میزبانی زائرین اربعین داشته باشد، اما حضور و پذیرایی صمیمانه هم وطنان اهل سنت از زائرین پاکستانی و هندی، جلوه ای تازه از همبستگی دینی و ملی را رقم زد.
*به نظر شما، ظرفیت اربعین تا چه اندازه توانسته در جلب توجه مسئولان به استان سیستان و بلوچستان و نمایش چهره حقیقی مردم این منطقه مؤثر باشد؟ آیا می توان گفت این حرکت که برخاسته از فرهنگ عاشورایی و برکت خون سیدالشهدا (ع) است، توانسته زمینه ساز جوشش فرهنگی جدیدی در استان و تقویت پیوندهای مردمی و رسانه ای با جهان اسلام شود؟
دو ظرفیت اساسی وجود دارد که مساله اربعین بر آن استوار است. نخست، محبت عمیق مردم استان سیستان و بلوچستان به حضرت سیدالشهدا (ع) است. نام سیستان در تاریخ بعنوان اولین قیام در خون خواهی امام حسین (ع) ثبت شده و عشق به سیدالشهدا در جان و دل مردم این منطقه ریشه دارد. این محبت در خانه به خانه روستاها و شهر های استان جریان دارد و قسمتی از هویت فرهنگی و اعتقادی آنان را شکل داده است.
دومین ظرفیت، میهمان نوازی مردم سیستان و بلوچستان است؛ خصوصیت ای که به صورتی خط قرمز آنان شمرده می شود. در شهر های جنوبی استان، زمانی فضاهایی با عنوان بوم گردی بوجود آمد، اما مردم اجازه نمی دادند میهمانان به این محل ها بروند و خودشان پذیرایی از آنان را افتخار می دانستند. همین روحیه سبب شد بوم گردی ها به مرور از رونق بیفتند، چون که مردم ترجیح می دادند میهمان در خانه آنها اقامت کند تا این که به محل اقامت برود.
این دو خصوصیت محبت به سیدالشهدا و روح میهمان نوازی در سالیان اخیر در راه پیاده روی اربعین به هم گره خورده اند و فرصتی بی بدیل برای استان پدید آورده اند. حتی در دوره هایی که ستاد اربعین هنوز زیرساخت های لازم را فراهم ننموده بود، خود مردم به استقبال زائرین می رفتند و میزبانی را بر عهده می گرفتند. نکته قابل توجه این است که در بین این میزبانان، اهل سنت نیز مشارکت پررنگ داشتند و در محبت به امام حسین (ع) و پذیرایی از زوار، هیچ تفاوتی میان شیعه و سنی وجود نداشت.
در حال حاضر سه مرز اصلی در استان سیستان و بلوچستان برای عبور زائرین اربعین وجود دارد که هر سه بخش گسترده ای از استان را پوشش می دهند و نشان دهنده نقش برجسته مردم این منطقه در گسترش پیام وحدت و عشق حسینی در بین امت اسلامی است.
*اگر بخواهید یک کلیدواژه محوری برای فعالیتهای حوزه ادیان و مذاهب، خصوصاً در رابطه با اهل سنت استان سیستان و بلوچستان بیان کنید، آن کلیدواژه از دید شما چیست و چه مفهومی را دربرمی گیرد؟
صداقت. من خیلی اوقات کاری از دستم بر نمی آید برای بسیاری از مشکلاتی که در آنجا وجود دارد. اما همیشه اهتمام کردم آن مشکل را، مشکل خودم ببینم و به اندازه توانم آن مشکل را حل کنم. و دوم این که آن چه که از دستم بر نمی آید رو صادقانه بیان کنم. مردم سیستان و بلوچستان مردم صاف و پاکی هستند. صداقت را لمس می کنند. هر کسی در آنجا توانسته کاری انجام دهد با صداقتش بوده است. ما خیلی احتیاج به صداقت داریم.
*به نظر شما، چه میزان از مسئولان و چه میزان از مردم همچنان نگاه تهدیدمحور نسبت به استان سیستان و بلوچستان و هم وطنان عزیزمان در این منطقه دارند؟ آیا این نگاه در سالیان اخیر کاسته شده یا هنوز در قسمتی از جامعه و ساختار مدیریتی کشور قابل مشاهده است؟
حقیقت این است که در منطقه ای که چندین سرویس اطلاعاتی و جاسوسی برای ایجاد ناامنی فعال می باشند، مساله امنیت اهمیت ویژه ای دارد. اگر مردم در آن منطقه احساس امنیت نکنند، هیچ زمینه ای برای توسعه فراهم نخواهد شد.
اما هنر انقلاب اسلامی در این است که امنیت را نه با فشار، بلکه با مشارکت مردم برقرار می کند. مردم هرگاه احساس کنند ایران در معرض خطر است، با تمام توان در صحنه حضور پیدا می کنند. مردم سیستان و بلوچستان نیز در مقاطع حساس، این همراهی را به خوبی نشان داده اند؛ همان گونه که در دوران جنگ ۱۲ روزه، خیلی از آنان خانواده هایی را که از مناطق بمباران شده آمده بودند، در خانه های خود پناه دادند. در انتها باید گفت سیستان و بلوچستان جگرگوشه ایران است؛ مردمانی دارد که با وجود سختی ها، همواره پای ایران ایستاده اند.
منبع: karamond.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان کاراموند در مورد این مطلب