رضویان:
سریال ها با رفتن عطاران خیلی رنگ وبوی رمضان ندارد
به گزارش كاراموند سید جواد رضویان با اعتقاد بر اینكه «كرونا هم گذاری است و رد می شود و می رود»، افزود: به نظرم چیزهایی برای ما گذاشت. من این واژه را هر وقت می شنوم ترجیح می دهم یاد اتفاقاتی بیفتم كه این روزها در خیابان ها و خیریه ها دیده ام. در ایام كرونا یاد زمان جنگ افتادم؛ معنای ایثار باردیگر زنده شد و تعبیر مجدد شد.
به گزارش کاراموند به نقل از ایسنا، این بازیگر سپس درباره احتکار ماسک در زمان شیوع ویروس کرونا اظهار داشت: نان درآوردن از ترسیدن مردم! چطور تاوان پس می دهیم. من مانده ام اصلا این نان را می شود خورد.
بازیگر مجموعه های طنز اظهار داشت: در شب تولد امام زمان(عج) بچه ها پک های پنج تایی ماسک، جلوی در مسجد داخل ماشین مردم می انداختند. سر سلامتی آقا امام زمان (عج) پنج تا ماسک به مردم می دادند.
او درباره اینکه اگر شهردار تهران بود چه می کرد و چه نمی کرد، اظهار داشت: خیلی سوال سختی است. چون اداره کردن کلانشهری مثل تهران خیلی چیز عجیب و غریبی است. یک کارهایی را بعنوان فرهنگسازی شهردار می خواهد انجام بدهد و محکوم به ریا می شود. سه شنبه های بدون خودرو و با دوچرخه به سرکار رفتنش. بعد می گویند بابا اینکه آمده چند تا عکس بگیرد و بعد سوار بنزش شود و برود. ولی خوب خیلی دشوار است.
رضویان همین طور در پاسخ به اینکه اگر یک پاک کن داشت چه چیزی را از چهره شهر پاک می کرد، اظهار داشت: ترجیح می دهم چاله های خیابان ها را پاک کنم. الان طوری آب از زیر ماشین من به ماشین بغلی پاشید که بنده خدا اصلا جلویش را نمی دید؛ البته خیلی چیزها برای پاک کردن داریم. اگر شهردار بودم فضاهای فرهنگی بیشتری را به شهر اضافه می کردم. فکر می کنم خیلی فضای فرهنگی ساخته شد در سال های اخیر اما باز هم در کلان شهری مثل تهران نیاز داریم. امیدوارم شرایط کنونی و گذاری که در آن قرار داریم بگذرد و در سینماها باز شود و بفهمیم چقدر سینما و سالن تئاتر و کنسرت کم داریم. نمی دانم چطور کمبودهای فراوان را در شهرهای دیگر باید جبران کرد.
او که میهمان برنامه «باغ رمضان» بود، درباره یکی از خاطراتش توضیح داد: خدا رحمت کند آقای کردان یکسری برنامه هایی سالانه برای ساری داشتند. ما آن روز آمدیم سر فیلمبرداری و یک پاترول از سازمان آمد و دستور رسید که سوار شوید برویم ساری. گفتم آقا یعنی چه ما سر فیلمبرداری هستیم. خیلی شیک ما را سوار کردند این قدر دست انداز داشت. پاترول هم خشک بود. رسیدیم آنجا و برنامه به اتمام رسید. اگر اشتباه نکنم شب میلاد امام زمان (عج) یا حضرت امیر(ع) بود. به اتمام رسید و حاج آقای پورمحمدی گفت کجا هستید و بعد گفت همین الان در همان ماشینی که رفتید می نشینید و برمی گردید. گفتیم حاج آقا هنوز ناهار نخورده ایم. گفت در راه در ماشین بخورید. نشستیم و ساعت ۱۰ شب شد به شبکه سه رسیدیم. با بچه های کمرا من چک کردیم گفتم دوربین فاینال آقای اویسی را نشان میدهد من می خوابم من را نشان میدهد آقای اویسی می خوابد. یعنی این مدلی بود کارها و هیاتی اداره می شد.
بازیگر مجموعه های «نقطه چین» و «پاورچین» اظهار داشت: خدا حمید صدری را حفظ کند. جای خالی او و رضا عطاران چند سالی است در ایام ماه مبارک رمضان احساس می شود. احساس می کنم پس از رفتن رضا عطاران از تلویزیون کارها خیلی رنگ و بوی ماه مبارکی ندارد. امیدواریم زودتر به تلویزیون بازگردد. خیلی موافقم با آنکه یک جای کار می لنگد که هنوز هم سریال های قدیمی مخاطب دارند. کارهای جدید رنگ و بوی ماه مبارک رمضان را ندارند.
وی همینطور درباره مجموعه طنزی که برای شبکه سه سیما می سازد، اظهار داشت: فعلا اسم سریال «صفر بیست و یک» است. من و سیامک انصاری هستیم. کارگردانی را هم به اتفاق انجام می دهیم. نمی دانم چطوری!
جوادرضویان اظهار داشت: من بامداد ها کلا اسلو هستم. تا ظهر تمپو و ریتم کلا وحشتناک است و بعد یک دفعه یک بعدازظهر پرانرژی دارم و بعد باردیگر رو به غروب که می رود انگار تمام می شوم. در ساعات ۲ تا ۷ عصر در پرانرژی ترین حالتم هستم، اگر ناهار نخورم که پرانرژی تر هستم. صدای من حمامی است. یک فیلمی را داشتم کار می کردم و چهار ترک برای این فیلم خواندم و به جان خودم در حمام دفتر خواندم. خدا سید کمال طباطبائی را رحمت کند. فیلم زندگی شیرین را می ساختیم و باید ترک ها قبل فیلم جمع می شد و من همه ترک ها را در حمام دفتر خواندم که پول استودیو ندهیم.
وی در ادامه درباره اینکه خدا با قطرات باران به بنده ها چه می گوید، توضیح داد: خدا به ما می گوید اگر فکر می کنی دری بسته است نگاه کن و این برکت را ببین. این حال و این امید را ببین. مگر می شود یک چراغ خاموش شود و ۱۰ تا چراغ جلوی راهمان روشن نشود. امکان ندارد. شاید هم یک کمی دارد دلمان را می سوزاند که از ماه برکت بیرون می زنیم.
رضویان اضافه کرد: فکر می کنم یک چیزهایی شخصی است و مال خود آدم است و نباید بازگو شود. احساس می کنم همانطور که بزرگان می گویند سیرت آدم ها در صورتشان می آید این حال درونی ماست که به صورتمان بازمی گردد. یعنی اگر تو کار خیری می کنی سختی می کشی ولی وقتی خلاص می شوی یک حال خوش و یک سبکی به تو دست می دهد. ناخواسته شاید مالت در آن مسیر رفته باشد، از دهن زن و بچه ات زده باشی شاید از خانه و زندگی ات گذشته باشی شاید ساعت ها از خانواده دور باشی ولی وقتی آن اتفاق برایت می افتد ناخودآگاه این سبکی لبخند روی لبت می آورد. این را خیلی به من گفته اند که بابا تو که همیشه نیشت باز است و نمی دانی غم چیست.
وی در ادامه اظهار داشت: در زندگی هزاران اشتباه کرده ام. نمی توانم اولویت بندی کنم. بامداد تا شب دارم اشتباه می کنم. دوست دارم از من آبرو بجای بماند. آبرویم حفظ شود. پدرم الحمدالله در قید حیات هستند و بهشان برمی خورد اگر من نگویم چه کاری دارم. با بچه ها گپ و گفت می کردم که چه چیزهایی برای خودم به جا گذاشته ام. چون اینقدر تکرار شده است در این سالها و تولید محتوایمان در این سال ها کم بوده و یا محتوای در شأن برای مخاطب نساخته ایم که رجوع کرده ایم به سال های گذشته و تامین برنامه ای جلو رفته ایم. خیلی وقت ها کلماتی که ما به کار می بریم ورد زبان مردم می شود. شما هم اگر گویش قمی من در ذهنتان می آید بنا بر این است.
رضویان اضافه کرد: یک خدا قوت به کادر پرستاری و اورژانس قم بگویم. مهدی فراهانی سخنگوی اورژانس قم است و در ایام شیوع ویروس کرونا خیلی با هم در ارتباط بودیم. کمی و کاستی ها را می گفتند اما از اینکه بچه ها چطور در این جنگ سینه ها را سپر کرده بودند می گوید. عین همان زمانی که سینه را جلوی تیر قرار می دادند عزیزانی را از دست دادیم. در قم و گیلان که شهرهایی هستند که مثل تهران امکانات ندارند و درجه یک مدیریت کردند. دمشان گرم که فهمیدند کرونا از قم استارت می خورد.
وی در ادامه درباره عکسهایی که در برنامه به معرض نمایش گذاشته شد، اظهار داشت: روح عارف لرستانی قرین رحمت باشد. الهی بگردم خدا سعید پیردوست را حفظ کند. سیبیل مصنوعی های من در لبم فرو می رفت احساس می کردم سنجاق ته گرد فرو می رود در همین شرایط سعید پیردوست باید یک دیالوگ ۵ یا ۶ خطی می گفت و ما هم باید پاچه خواری او را می کردیم. من این سیبیل ها را در گوش سعید پیردوست می کردم. در همان شرایط دیالوگش را می گفت. نمی دانم چرا مهران غفوریان پس از لاغری تغییر هویت داد. مهران شرایطی برای زانویش پیش آمد. یک تکه از استخوان لگنش را برداشتند و به خاطر همین مجبور شد وزنش را بکاهد. در یکسری از برنامه ها دیدید لنگ می زند و سخت راه می رود. خیلی به خودش سختی داد. بدون تعارف می گویم بهترین بازیگر تیپ ایران است. روی دست رضا شفیعی جم بازیگر تیپ ساز نداریم. من خودم غالبا تیپ شخصیت بازی می کنم ولی باید سر کلاس های رضا بنشینم. او انگار یک بانک و یک آرشیو درونی عجیب و غریب دارد که سال هاست با آنها بزرگ شده است. مگر می شود آدمیزاد جغد شود. وی در صحنه ای این را بازی کرد. جای کارهای درجه یک رضا عطاران در تلویزیون خالی است.
رضویان اظهار داشت: ۹۰ درصد خاطرات من غیرقابل پخش است. اینقدر خاطرات غیرقابل پخش دارم. نمی توانم بگویم. دلم می خواهد ولی نمی گردد.
او اشاره کرد: من واقعا عاشق ناصر خان حجازی بودم. اصلا یک کاریزمای عجیب و غریبی داشت. من بسیار کم دیدم او را ولی نخستین باری که دیدم چهار ستون بدنم می لرزید از ذوق زدگی. چقدر رک بود و حرف دل می زد. چارلی چاپلین سردمدار سینمای سکوت بود. مگر می شود با چنین ابزارهای محدودی همچنان با او می خندیم. همه کارهایش دغدغه مند است. هیچ گاه خنده بی خود او را نمی بینید. من هر خواننده ای که بگویید را دوست دارم و کارهایشان را گوش می دهم. ممکنست کار هر خواننده ای از هر گوشه ای از جهان در شرایطی به جان و جگرمن بچسبد و گوش کنم و حال کنم.
رضویان درباره اینکه چرا سر تمرین آبی پوشان حاضر شده است، اظهار داشت: چرا می خواهید انگ یک رنگی را به کسی بزنید. شما یک کوچولو حس انسان دوستانه تان اگر گل می کرد سر تمرین می رفتید. به خدا من اینقدر دلم برای بچه های تیم استقلال می سوخت. در شرایطی بودند که بدون مربی و مدیرعامل بودند. وریا غفوری از دوستان نزدیک من است، به من گفت جواد یک روز بیا برویم سر تمرین. اتفاقا ما با علی کاظمی که یک پرسپولیسی به تمام معنا است رفتیم. من شدید بارسلونایی هستم. بی خودی انگ تیم دولتی به من نزنید کلا با تیم دولتی حال نمی کنم. تکلیفم مشخص است.
منبع: كاراموند
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب