در نشست فیلم مطرح شد؛
آن شب مخاطب ایرانی و آمریكایی را با هم می خواهد
به گزارش كاراموند كوروش آهاری كارگردان آن شب در نشست این فیلم بیان كرد كه در ساخت این فیلم دوست داشتند هنرمندان ایرانی نقش های اصلی را ایفا كنند.
به گزارش كاراموند به نقل از مهر، نشست خبری فیلم سینمایی «آن شب» به كارگردانی كوروش آهاری كه در بخش سودای سیمرغ سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، امروز ۱۵ بهمن ماه در پردیس ملت برگزار گردید.
در ابتدای این نشست كوروش آهاری كارگردان «آن شب» اظهار داشت: این نخستین تجربه من است و سبب افتخار من است كه در بین مردمم باشم و امیدوارم فیلم را دوست داشته باشید.
آهاری درباره ساخت فیلم در آمریكا عنوان كرد: من خیلی كم درباره فیلمسازی در ایران می دانم ولی این كار در آمریكا سختی های خودش را دارد با این وجود در آنجا نیازی به مجوز ساخت و نمایش نیست ولی قوانینی دارد كه شما را محدود می كند. برای مثال نوزاد فیلم فقط دو ساعت می توانست در اختیار ما باشد. حتی پسر شهاب حسینی فقط ۴ ساعت می توانست در صحنه باشد. فیلمبرداری در شب، زمان كوتاه فیلمبرداری و… كار را سخت تر می كرد. یا ما در آن هتل طی ساعتی خاص می توانستیم فیلمبرداری نماییم.
شهاب شهرزاد منتقد این جلسه بیان نمود: فكر می كنم با «آن شب» با تجربه جدید در سینما آشنا شدیم. من پیوسته مسأله گمشدگی ژانر را در سینما پیگیری می كردم. این فیلم خصوصیت های ژانر وحشت را دارد و بر خلاف اینكه در ایران فیلمبرداری نشده هویت ایرانی دارد. در فیلم هیچ صحنه ای نمی بینید كه از جاذبه های آنجا سو استفاده شده باشد.
وی اضافه كرد: این مورد در فیلم های كمدی بسیار وجود دارد اما این فیلم دغدغه دیگری داشته و نخستین فیلمی است كه می شود ژانر را در آن پیگیری كرد. به نظرم برای معرفی شخصیت ها در ابتدای فیلم یك دورهمی داریم كه در آن تطبیق درستی با روایتی كه بعداً اتفاق می افتد، وجود ندارد. مسأله سقط جنین و خیانت در این فیلم وجود دارد كه به شدت این روزها در جامعه ما اوج گرفته است. اینكه سینماگری در آمریكا با دو مفهوم مهم كه جامعه ایرانی دست به گریبان است، سر و كار داشته بسیار مهم می باشد. به نظرم قدم رو به جلویی در این عرصه برداشته شده است.
این منتقد افزود: تأكیدی كه فیلم برای پیشبرد خود با نمادها می كند سواد بصری مخاطب را تحریك می كند، از نگاه فرم و نشانه شناسی به مخاطب جدی تر نزدیك می شود. ورود به درونیات شخصیت ها مسأله ای است كه البته مغفول مانده است. تاكید بر مصرف مواد مخدر و دود در زمان استیصال تا این حد لازم نبود چون نقشی در این محاكمه كابوس وار نداشت.
درمنش درباره تعدد تهیه كنندگان در این فیلم اظهار داشت: اگر در آینده این فرصت و امكان وجود داشته باشد كه در كشور خودمان با تیم گسترده تر و چند سرمایه گذار كار نماییم كار به پختگی بیشتری می رسد. زمانی كه برخی از دوستان در آمریكا می خواستند این فیلم را بسازند مجموع دریافت هایی درباره ایران داشتند و می خواستند مخاطب ایرانی و آمریكایی را باهم داشته باشند البته آنها مقداری از مناسبات جامعه ما را نمی دانند برای مثال كوروش خودش سیزده سال است در آنجا زندگی می كند اما علاقمند به برقراری این پیوند بود ازاین رو كسانی كه دوست داشتند فیلم را ساپورت كنند دور هم جمع شدند و در نهایت ما چند تهیه كننده در ایران و آمریكا این فیلم را ساختیم. وی ادامه داد: در این فیلم تعاملی كه من با كورش داشتم بسیار پرارزش بود هیچوقت نبود كه من چیزی از او بخواهم و فكر كند به او تحمیل كرده ام و برعكس. وی اظهار داشت: همیشه هر فیلمی می تواند در لوكیشن دیگری خل و كامل تر شود. استراتژیای در این فیلم وجود داشته كه بچه های خوب ایرانی كه در آمریكا هستند و استعداد محسوب می شوند بعلاوه بازیگران بتواند در نقاط مختلف جهان فیلم بسازند اما در محور اصلی قرار بگیرند متأسفانه بعضی از بازیگران خوب ایرانی در نقش های درجه چندم آثار خارجی بازی می كنند.
آهاری عنوان كرد: در صحبت های اولیه داستان در ایران روایت می شد اما بعد تصمیم گرفتیم در همان آمریكا روایت شود در سینمای آمریكا به هنرمندان ایرانی خیلی بها داده نمی گردد برای مثال فیلم پیمان معادی از همین دسته است اما ما می خواستیم داستان یك زوج ایرانی را در آمریكا را روایت نماییم می خواستیم بگوییم ایرانی های آنجا هم مشكلات خاص خویش را دارند. ما فیلم را به چند جشنواره دیگر هم فرستاده ایم. برای مثال در یكی از جشنواره ها این فیلم را در بخش فیلم های داخلی خود گذاشتند چون حس نزدیكی به آن می كردند و این واقعاً خوب است.
وی اضافه كرد: جوانان ایرانی آنجا دلشان برای ایران می تپد و ما دوست داریم ایرانیان در فیلم ها نقش محوری داشته باشند و موفقیت ها و غم های آنها را به تصویر بكشیم. در اول داستان اشاره ای كه به مواد مخدر و الكل می نماییم برای این نیست كه بگوییم این كابوس ها بر اثر آن بوده است هر كدام از ما وقتی مشكلی پیش می آید می خواهیم با چیزی آنرا توجیه نماییم و مواد مخدر و الكل برای همین بود.
درمنش درباره حضور پیدا نكردن شهاب حسینی اظهار نمود: همه شما در فضای مجازی دیدید كه او نسبت به فجر چه عقیده ای دارد ما سعی كردیم ایشان بیاید ولی به علت مشغولیت فیلمبرداری نتوانستند. البته مقرر است نوزدهم در اكران مردمی حضور داشته باشد.
آهاری درباره استفاده از الگوهای هالیوودی و الگوبرداری از فیلم «شاینیگ» بیان نمود: من شاینینگ را دیده ام و آنرا دوست دارم اساسا الهاماتی گرفته شده است ولی لزوماً برنامه ریزی نشده كه بر مبنای آن حركت نماییم و بگوییم دقیقاً شبیه «شاینینگ» باشد. ژانر این فیلم در آمریكا بعنوان فیلم وحشت شناخته نمی گردد بلكه یك فیلم سایكودرام است هرچند برای ترس از ابزارهای هالیوودی استفاده شده ولی این ترس از درون آدم ها می آید.
آهاری اظهار داشت: من چند روزی كه به اینجا آمده ام بررسی می كنم تا ببینم بیننده ایرانی چه برخوردی با فیلم دارد ولی ما «آن شب» را با نگاه بیننده جهانی ساختیم برای مثال آمریكایی ها این فیلم را دوست داشتند و امیدوارم این اتفاق در ایران هم رخ دهد.
میلاد جرموز نویسنده این اثر بیان نمود: من فیلم های مختلف در این حوزه را دیده ام ولیكن من از زمانی كه فیلمنامه را نوشتم هیچ پیش زمینه ای نداشتم اما این طبیعی است كه موضوعاتی در ذهنمان رسوخ كند و تاثیر بگذارد.
جرموز مطرح كرد: ما در این اثر اصلاً به جهان های موازی نپرداخته ایم.
درمنش درباره موسیقی «آن شب» اظهار داشت: موسیقی خوب آنی است كه خودش را نشان ندهد و در فیلم حل شده باشد. برای موسیقی این فیلم با چند آهنگساز خوب صحبت كردیم و كارهای خوبی هم عرضه دادند اما تمام فیلمسازانی كه می خواهند فیلم اولشان را بسازند باید هرآنچه می خواهند تحریر شود. وقتی كسی نتواند خویش را با كارگردان سینك كنند اتفاق خوبی نمی افتد و...
آهاری عنوان كرد: آهنگساز ما از همان جوان های نسل جدید است كه در آمریكا زندگی می كند ولی به ایران عشق دارد.
درمنش توضیح داد: در دنیا اگر قرار باشد شبیه هالیوود بسازیم نه می توانیم و نه ضرورتی دارد چون آنها امكانات زیادی دارند اما ما در مضمون و محتوا می توانیم گوی سبقت را برباییم. در آمریكا موضوعاتی این چنینی كه مختص جهان شرق است و می تواند در زندگی شرقی ها جاری باشد، جذاب است. عزیزانی كه وارد تهیه كنندگی این اثر شدند ابتدا نگاه صنعتی داشتند و نگاه ایدئولوژیك نداشتند. حاصل این فیلم یك الگو است كه به نظرم جواب می دهد. این كارگردان در پاسخ به این سؤال كه پلان به پلان این فیلم كپی است، بیان نمود: نظر شما محترم است ولی این سلیقه ای است شما می توانید سطح یا عمق فیلم را ببینید. شما می گوئید من دزدی كرده ام ولی تلاش می كنم در فیلم بعدی دزدی نكنم. جانشین طراح صحنه این فیلم در انتها اظهار داشت: صحنه ما در سه لوكیشن بود كه زحمت زیادی برای پیدا كردن لوكیشن ها كشیده شد. تمام چهره هایی كه در هتل دیدیم نشان دهنده درونیات آدم هاست كه گاهی پنهان كاری می كنند ازاین رو به تمام نشانه ها فكر شده بود.
منبع: كاراموند
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب