در شیراز انجام شد
رونمایی از صد و ده سال از شعاعیه تا شاهپور و ابوذر
كاراموند: آیین رونمایی از كتاب «صد و ده سال؛ از شعاعیه تا شاهپور و ابوذر»، پژوهشی درباره یك از قدیمی ترین مراكز آموزشی شیراز با حضور تعدادی از فرهنگیان، دبیران و دانش آموزان این مدرسه پرقدمت اجرا شد.
به گزارش كاراموند به نقل از ایسنا، عصر پنجشنبه ۲۰ تیرماه و همزمان با یكصد و ده سالگی یكی از مدارس قدیمی شیراز، مراسم رونمایی از كتاب «صد و ده سال از شعاعیه تا شاهپور و ابوذر» در مركز اسناد و كتابخانه ملی فارس انجام شد.
دبیرستان ابوذر شیراز سال ۱۲۸۷ خورشیدی با نام "شعاعیه" بنیان گذاری شد و بعدها با نام شاهپور به شهرت رسید و پس از پیروزی انقلاب اسلامی با نام "ابوذر" تا ابتدای دهه 80 به فعالیت ادامه داد و در نهایت به یك پارك بدل شد! این دبیرستان محل حضور و تحصیل خیلی از شخصیت های علمی و فرهنگی و ادبی شیراز و كشور بود.
در مراسم رونمایی از كتاب «صد و ده سال؛ از شعاعیه تا شاهپور و ابوذر»، كوروش كمالی سروستانی، مدیر مركز اسناد و كتابخانه ملی فارس، منوچهر فتوت به نمایندگی از دبیران و اكبر رجایی به نمایندگی از دانش آموختگان دبیرستان و همین طور هاشم فریدونی نویسنده كتاب سخنرانی كردند.
كمالی سروستانی درباره این مدرسه و شكل گیری آن اظهار داشت: هر واقعه ای، طلیعه ای دارد و نقطه‌ی آغازینی؛ نقطه ای با زیربنیانی قابل تأمل، كه اگر به گاه و به درستی سامان یابد، مانایی ای خواهد یافت به قدمت تاریخ و به عمر انفسی و آفاقی نوع انسانی و اگر به نادرستی پی ریخته شود، در نطفه، خاموش خواهد شد؛ پدیداری اش را نه خود به یاد خواهد سپرد و نه حافظه تاریخی آن شهر و دیار و سرزمین. پدیداری این قانون در هر امری ساری و جاری است و برونداد آن امری انكارناپذیر؛ چنانكه زیربنای خشتِ نخستِ «شعاعیه» در ۱۲۸۷ خورشیدی به همت جعفرقلی خان جلیلوند، حكمران فارس، در عمارت قورخانه دولتی، در میدان توپخانه، در ضلع شمالی ارگ كریم خانی و به مدیریت عبدالعلی تهرانی، دومین رئیس معارف فارس، به سزاواری و شایستگی بنیان نهاده شده و تا به اینكِ امروز مهر دوام یافته و بااینكه فراز و فرودهای بسیاری را بر خامه‌ی جان، متحمل شده، پسِ پشت نهاده است، اما كارستان ماندگاری و صبوری و دوام، امروز، یكصد و ده سالگی آنرا به كنكاش، تحسین و الگوپذیری نشسته است.
او اضافه كرد: بی گمان برآمدن چنین رویدادی، در سرزمینی كه هماره و هر روزه، آبشخور حوادث و رخدادهای گوناگونی است، بی اصل و اساسی دقیق، درست و محتوم روی نخواهد داد. دیری نپایید كه این مدرسه چند كلاسه‌ی كوچك در سال ۱۳۰۹ خورشیدی توسعه یافت. در سویی دبستان باقریه و در سویی دیگر دبیرستان شاهپور راه اندازی شد با حفظ همان هویت پیشین؛ مدرسه ای طراز اول و خوش آوازه در شیراز. از آن پس این روند توسعه با عنایت به امكانات مالی و مقتضای شرایط اجتماعی و فرهنگی ادامه یافت. در آن روزگار مدارس تازه بنیاد نهاده شده یكی از نمادهای اصلی فرهنگ و هنر و دانش شیراز بود.
كمالی در ادامه اظهار داشت: كنكاشی كوتاه پیرامون خاصیت های علمی، فرهنگی و هنری این مدرسه چندكاركردی، آن هم در سده ای قبل از این و در دورانی كه تعریف و بازخورد این مفاهیم، امری دشوار، نایاب و زودگذر به حساب می آید، نشان از اهمیت آن و شیوه های درست كاربردی و مدیریتی در آن است كه بازتاب آن در چهار حلقه مورد بررسی است.
مدیر دانشنامه فارس درباره حلقه مدیران این مدرسه اظهار داشت: یكی از مهم ترین زنجیره های این سلسله كه درایت، تدبیر، دوراندیشی و خردورزی از شاخصه های بارز آن در حضور و عملكرد سرانی بوده كه حافظه تاریخی نام نیك آنها را به بزرگی در كارنامه خویش ثبت كرده است؛ بزرگانی چون: علی محمد شعله، شیخ محمدحسین سعادت، بهاالدین حسام زاده پازارگاد، حاج سیدقاسم دستغیب، سیدمحمد مصباحی و....
او سپس به حلقه معاونان و كارمندان این مدرسه پرداخت و در معرفی آنان توضیح داد: بازوان توانمند اجرایی مدرسه با فراست رأی و نیك محضری خویش، راهكارهای خردورزانه اصولی و نظری را به گونه عملی و كاربردی هدایت می كردند؛ نام آوران ارزشمندی چون: علی نقی بهروزی، محی الدین حدائق و عبدالعلی زمردیان.
مدیر مركز اسناد و كتابخانه ملی فارس درباره حلقه دبیران این مدرسه اظهار داشت: این حلقه تأثیری بسزا و مستقیم در روند پرورش و پویش دانش آموختگانی داشتند كه هریك فردایی درخشان و ماندگار را رقم زدند؛ استادانی مجرب كه هریك خود صاحب آثاری درخور و مانا در زمینه های مختلف علمی و ادبی و فرهنگی هستند. شماری اندك از این نام ها نشان از بی شمار دانشمندانی است كه در این حوزه خوش درخشیده اند؛ میرزابزرگ سامی، دكتر لطفعلی صورتگر، میرزامحمد اشرف الكتاب ارسنجانی، استاد محمدخلیل رجایی، علی سامی، كرامت الله افسر، محمدجواد بهروزی، جهانشاه سی سختی، دكتر مهدی حمیدی، دكتر جهانبخش نوروزی، علی اصغر سیف، احمد آرام، منوچهر فتوت، بهمن كریمی، كریم محمود حقیقی، غلامحسین صابر، شیخ محمدتقی فیلسوف روانشاد، دكتر محمدعلی دانشور، استاد حسن امداد، و.... كه آثار بسیار از این دانشمندان، در یاد و خاطر خیلی از ما ماندگار است.
او سپس درباره حلقه دانش آموختگان توضیح داد: آماجگاه تأسیس این بنیاد سترگ، در برونداد دانش آموختگانی بود كه به واقع، در عرصه علم و دانش و ادب و هنر، تأثیری ماندگار در كارنامه علمی و فرهنگی این مرز و بوم داشته اند؛ شماری اندك از آن بسیار عبارتند از: فریدون توللی، ابراهیم گلستان، عبدالوهاب نورانی وصال، جهانشاه سی سختی، سیروس پرهام، پروفسور علی اصغر خدادوست، استاد صادق همایونی، محمد تابنده، امیرهمایون یزدان پور، حسن مشكین فام، مسعود سپهر، دكتر اكبر رجایی، سیدفخرالدین دستغیب، دكتر رضا ملك زاده، حسن ناهید، محمدرحیم متقی ایروانی، سیدمحمد عظیمی، محمد قائد و....
این فارس پژوه سپس به سایر اهداف كاربردی تأسیس این مدرسه پرداخت و اظهار داشت: راه اندازی كلوپ موسیقی در دو بعد آموزش و اجرا، برگزاری كنفرانس های هفتگی، اجرای تئاترهای نمایشی، گردش های علمی و بازدید از اماكن تاریخی، برگزاری نشست های علمی و فرهنگی مستمر، برگزاری جلسات كتاب خوانی، نشست های نقد و بررسی آثار و آرا و نظرها، چاپ سالنامه های دبیرستان شاهپور، شركت در مسابقات ورزشی و ستاندن رتبه برتر از دیگر رویدادهایی بود كه در این مدرسه دنبال می شد.
كمالی سروستانی افزود: از دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی، این دبیرستان، علاوه بر فعالیت های علمی و ورزشی، در فعالیت های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نیز سرآمد شد؛ تا اینكه در سال ۱۳۵۸، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، نام دبیرستان شاهپور به ابوذر تغییر یافت؛ بااینكه همچنان به فعالیت های خویش و حفظ هویت طراز اولی خود ادامه می داد؛ تا زمانی كه سرانجام در سال ۱۳۸۰ با حادثه تلخگون تخریب این دبیرستان و كتابخانه معلم و تبدیل آن به فضای سبز روبه رو شدیم. به بهانه طرح احیای مجموعه زندیه كه هنوز هم در خم یك كوچه است.
او تصریح كرد: بی گمان در این دوران پرافتخار كه قرنی از آن می گذرد، داشته ها و بروندادهای علمی و فرهنگی این مدرسه، كارنامه آنرا بسیار سترگ و ماندگار ساخته، بگونه ای كه شیراز امروز را در عرصه های مختلف فرهنگی، علمی و ادبی، مدیون و مرهون خویش ساخته است.
كمالی درباره كتاب «صد و ده سال؛ از شعاعیه تا شاهپور و ابوذر» اظهار داشت: پژوهش درخور آقای هاشم فریدونی فرصتی است برای عبوری دیگربار، از دالان تاریخی شعاعیه، شاهپور و ابوذر؛ بازشناختن لایه ها و ادوار گون گون آن از میان سطورِ نامه ها، اسناد و تصاویر، از سكانس امروز. تلاش درخوری كه به گام شوق، به منصه چاپ و انتشار رسیده است تا ما را و همگان را سندی باشد معتبر در داشته های فرهنگی این سرزمین.
در این مراسم فتوت با ذكر خاطراتی از مدیران و دیگر دبیران این مركز آموزشی یاد كرد.
رجایی نیز ضمن نقل خاطره ای، به تجلیل از حاج سیدقاسم دستغیب مدیر وقت این مدرسه پرداخت.
فریدونی، نویسنده اثر، این كتاب را محصول سه سال كارپژوهشی ذكر كرد و اضافه كرد: اگر همراهی مدیران، دبیران و دانش آموختگان این دبیرستان نبود این كتاب به ثمر نمی نشست.
او از كتاب «تاریخ آموزش و پرورش فارس از عهد باستان تا دوره معاصر» زنده یاد حسن امداد بعنوان مرجع مهمی برای نگارش این كتاب یاد كرد.
فریدونی همین طور با عنایت به اهمیت این مدرسه در سیستم آموزشی شیراز، از تخریب آن ابراز تأسف كرد.
منبع: كاراموند
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب