كتابی كه میراث دیده نشده ایران و چین را ثبت نمود
به گزارش كاراموند یك استاد گروه زبان های باستانی دانشگاه تهران معتقد است: كتاب «میراث دریانوردی ایرانی در بنادر چین» آثار و میراث ملموس و دیده نشده مشترك ایران و چین را كه در شهرها و بنادر مختلف چین پراكنده است شناسایی و معرفی كرده است.
به گزارش كاراموند به نقل از ایسنا، علی شهیدی پنج شنبه (پنجم اردیبهشت) در غرفه چین و در نشست بررسی كتاب «میراث دریانوردان ایرانی در بنادر چین» نوشته محمدباقر وثوقی، با بیان این كه این نویسنده علاوه بر استفاده از منابع چینی، فارسی، عربی و اروپایی از متون كتیبه های مساجد و مقبره ها هم بهره برده است، اضافه كرد: در دوران مختلف كتیبه ها، نسخ خطی و آرامگاه هایی كه كتیبه های فارسی روی آنها ثبت شده، وجود دارند، در واقع این كتاب آثار و میراث ملموس و دیده نشده مشترك بین ایران و چین را كه در شهرها و بنادر مختلف پراكنده شده اند و بناها و مساجدی كه آداب مختلف مخصوص به خویش را معرفی می كنند، نشان داده است.
وی در توضیح وجه تمایز كتاب «میراث دریانوردان ایرانی در بنادر چین» اظهار داشت: آنها قصد داشتند آداب و مناسك دینی خویش را دقیق اجرا كنند، مساجدی را راه اندازی كردند كه كتیبه های این مساجد هم یكی دیگر از منابع مورد استفاده در كتاب است، ازاین رو تمام این موارد در كار وثوقی بازتاب دارد. ادبیات بسیار جالبی در این متون وجود دارد، شعرهای فارسی كه هیچ ادیبی در ایران نشنیده است. در واقع یك محتوای دیده نشده و شنیده نشده برای محققان ایرانی است.
او با بیان این كه مناسبات ایران و چین از دوره قبل از اسلام و دوره اشكانی شروع شده، به روند تألیف این كتاب توسط نویسنده اشاره نمود كه بر اساس آن وثوقی مروری بر این مناسبات از همان دوران كرده و به همین ترتیب دوره های تاریخی را ثبت كرده است و اضافه كرد: مؤلف با استفاده از منابع چینی بعنوان چیزی كه معمولاً محققان ما امكان استفاده از آنرا ندارند، توانسته اطلاعات خوبی را به دست بیاورد، چون نویسنده سال های زیادی را در دانشگاه های چین گذرانده و زمان زیادی را برای این كار گذاشته است.
این مدرس دانشگاه تصریح كرد: تجار و دریانوردان ایرانی كه به چین سفر می كردند، در ابتدا فقط برای تجارت به چین می رفتند و در ادامه به ایران برمی گشتند، اما به مرور آنها ترجیح می دهند تا در چین ماندگار شوند و به جای اینكه با یك شریك چینی كار كنند خودشان بعنوان نماینده شركت به صورت دائم در این كشور حضور داشته باشند.
به قول این پژوهشگر، این اتفاق سبب شد تا خیلی از مهاجرت های تجار و دریانوردان ایرانی به چین مادام العمر شود. آنها در چین علاوه بر پرداختن به حرفه خود تشكیل زندگی می دادند و همان جا به خاك سپرده می شدند، بعضی از آرامگاه ها و سنگ قبرهای این افراد كه باقی مانده اند، بعنوان یك منبع مهم مطالعاتی در اثر وثوقی استفاده شده اند.
شهیدی همینطور با بیان این كه محمدباقر وثوقی، مؤلف كتاب «میراث دریانوردان ایرانی در بنادر چین»، در زمان برگزاری نمایشگاه كتاب تهران جهت استفاده از فرصت مطالعاتی در چین به سر می برد، اضافه كرد: نسخه فارسی این كتاب در سال ۹۶ از جانب انتشارات پژوهشگاه میراث فرهنگی منتشر گردید. اما امسال ترجمه چینی این كتاب در كشور چین به چاپ رسید.
در منابع تاریخی چینی، اطلاعات زیادی از ایران ثبت شده
موهانگ یان - مترجم كتاب به زبان چینی - نیز در این جلسه علاقه اش به ایران شناسی را یكی از عوامل ترجمه این كتاب دانست و اضافه كرد: در مدارك و منابع تاریخی چینی، موارد زیادی درباره ایران ثبت و ضبط شده است، اما چون یادگرفتن زبان چینی بسیار مشكل است، منابع كمی جهت استفاده از آنها در این زمینه وجود دارد.
ظرف های چینی آبی و سفید؛ نشانگر مبادلات دو كشور
گه جیانگ شیونگ - پژوهشگر آثار باستانی در راه ابریشم دریایی - هم با بیان این كه جاده ابریشم از قرن دوم پیش از میلاد باز شد، اظهار داشت: سفر به شرق چین نه برای كارهای تجاری بلكه برای انجام مراودات سیاسی آغاز شد، اما به مرور این كارهای سیاسی به فعالیت های تجاری تبدیل شد.
به قول او، مسیر زمینی جاده ابریشم گاهی اوقات امن و گاهی اوقات ناامن بوده است.
این پژوهشگر همینطور به بازدید چند روز گذشته خود از موزه ملی ایران اشاره نمود و اظهار داشت: در این موزه ظروف و كاسه های آبی و سفید چینی بسیار زیاد بود، از این اتفاق تعجب كردم چون در موزه های چین این تعداد از این اثر را نداریم، این اتفاق نشان دهنده مبادلات بین دو كشور در گذشته های دور بوده است.
او توضیح داد: در گذشته بیشتر چینی های آبی و سفید را به بخش غربی جاده ابریشم می فرستادند، این اقدامات نشان دهنده مراودات فرهنگ و تمدن و تاریخ این دو كشور است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب