گزارش ایسنا از كنسرت كیهان كلهر، فكر می كنم در آسمان ها هستم!
كاراموند: تالار مملو از جمعیت است؛ چراغ ها خاموش می شود ابتدا صدای تشویق های برآمده از انتظار فضا را پر می كند و سپس سكوت حكم فرما می شود. كمی بعد صدای زخمه های دلنشینی بر سه تار به گوش می رسد؛ همه جا تاریك است اما نرم نرمك نوری بر صحنه تابانده می شود و این آغازگر «شهر خاموش» كیهان كلهر است.
به گزارش كاراموند به نقل از ایسنا، كلهر كه برای نوازندگی كمانچه شهرت دارد ترجیح می دهد در ابتدای كنسرتش مخاطبان را به نوای سه تارش میهمان كند. قطعه ابتدایی «طرقه» نام دارد كه از ساخته های كیهان كلهر است. تنظیم این قطعه برای چهار سه تار و كوئینتت زهی است كه قبل تر در آلبوم «شب، سكوت، كویر» انتشار یافته. قطعه تمام می شود؛ كلهر، كوارتت مینیاتور، تونی اورواترو بهتاش ابوالقاسم روی صحنه حضور دارند و رو به مخاطبان تعظیم می كنند. با تعظیم آنها تشویق ها شدت می گیرد.
كلهر كه سرماخورده است بابت صدایش عذرخواهی می كند و می گوید: خوشحالم كه بار دیگر در خدمتتان هستم؛ این دفعه با موسیقی و همكاران جدید. او دیگر نوازندگان را به حاضران معرفی می كند و توضیح می دهد كه همزمان با سه تارنوازی او، تریو سه تار باز به شكل ضبط شده در سالن پخش می شده است.
كلهر كمانچه اش را دست می گیرد. «آتشگاه» نام قطعه دوم این كنسرت است. این اثر كه از ساخته های كالین جیكوبسن (نوازنده ویولن و آهنگساز گروه جاده ابریشم) شمرده می شود حاصل سفر این آهنگساز به اصفهان است. آن طور كه كلهر قبل از اجرای «آتشگاه» تعریف می كند، ماجرا از این مقرر است كه جیكوبسن سال ها پیش به ایران و اصفهان سفر می كند. یك بنای آتشگاه ساسانی حسابی او را مجذوب خودش می كند و بدین سان این قطعه ایجاد می شود. گفته می شود این قطعه به كلهر تقدیم شده است.
قطعه سوم كه به قول كلهر نامی عجیب دارد، نواخته می شود؛ «محبوب من مرا از خود مرنجان». او توضیح می دهد: كالین جیكوبسن زمانی كه در ایران بود با تأثیراتی كه از محیط گرفته بود با شعر نظامی و داستان لیلی و مجنون آشنا شد و ترجمه انگلیسی آنرا پیدا كرد و برمبنای یك مصرع از «لیلی و مجنون» این قطعه را ساخت. البته من نتوانستم معادل فارسی آنرا در نظامی پیدا كنم.
نوبت به «شهر خاموش» می رسد و كلهر می گوید: این قطعه را سال ها پیش به یاد قربانیان حلبچه ساختم آن زمان فكر می كردم باید كاری انجام بدهم و حاصلش این قطعه بود. ما امسال نوروز خوبی نداشتیم این اثر را به یاد هموطنانمان كه متضرر شدند و در مضیقه هستند اجرا می نماییم.
«شهر خاموش» با سوزی كه حكایت از یك فاجعه دارد نواخته و تمام می شود. بار دیگر صدای تشویق ها سالن را پر می كند و مخاطبان اینگونه برای قطعه بیز از گروه درخواست می كنند. به دنبال درخواست ها كلهر برای دومین بار، سه تار به دست گرفته و با دیگر نوازندگان می نوازد.
قبل از ترك سالن از چند تماشاچی درباره اجرا سوال می نماییم. یكی از آنها پاسخ می دهد: عالی بود. جز این چیزی نمی گردد گفت.
فرد دیگری لبخند می زند و می گوید: آخه چه می شود گفت وقتی كه خوب بوده؟
فرد دیگری با خنده می گوید: من الان فكر می كنم در آسمان ها هستم. فقط باید گفت فوق العاده بود.
پدرام فریوسفی (ویولن)، نیلوفر محبی (ویولن)، میثم مروستی (ویولا)، آتنا اشتیاقی (ویولنسل) اعضای كوارتت مینیاتور را می سازند. تونی اورواتر (كنترباس) و بهتاش ابوالقاسم (سازهای كوبه ای) باز دیگر نوازندگانی هستند كه در كنسرت «شهر خاموش» كیهان كلهر را همراهی می كنند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب